خانه‌ای به وسعت قلب؛ سبک زندگی امام

گروه استان‌های دفاع‌پرس- «سیده معصومه حسینی»؛ بیرون، رهبری بود مقتدر. مرجع تقلیدی که بنیان نظامی نو را گذاشت و دل مستضعفان عالم را روشن کرد. اما در خانه، مردی بود آرام، مهربان، کم‌توقع. چهره‌ای که بیشتر به پدر می‌مانست تا رهبر.

سبک زندگی امام خمینی (ره)، آئینه‌ی شفاف باور‌های او بود. در ساده‌ترین خانه زندگی کرد، از امکانات حداقلی بهره برد، و هیچ‌گاه شکاف میان «گفتار» و «رفتارش» ایجاد نشد. کاشانی‌ها هنوز خاطره آن خانه اجاره‌ای ساده را به یاد دارند. و هنوز در ذهن یاران قدیمی، تصویر آن خانه‌ی بی‌حصار در جماران زنده است.

رفتارش با همسر، آمیخته با احترام و ادب بود. همیشه با «خانم» خطابش می‌کرد و هیچ‌گاه صدایش را بلند نکرد و هیچ وقت حتی برای آوردن یک لیوان آب به او دستور نداد.

در حضور فرزندان، خود را از جای بلند می‌کرد؛ نه از روی تعارف، از روی محبت. با نوه‌هایش بازی می‌کرد، شوخی می‌کرد، و چشمانش برق می‌زد وقتی لبخند آنها را می‌دید.

در دل سیاست و خطر، هیچ‌گاه خانه‌اش را تبدیل به مقر فرماندهی نکرد. خانه، خانه ماند: پر از مهر، ادب، سادگی. او در عین اقتدار، اهل مدارا بود. در عین موضع‌گیری قاطع، اهل آرامش بود؛ و در عین درگیری با طاغوت، اهل نشستن با کودکان روی زمین بود.

سبک زندگی‌اش نه تجمل داشت، نه شعار. بلکه انعکاس صداقت دینی بود که از خانه‌ی حضرت فاطمه (س) الهام گرفته بود. او به ما آموخت: انسان اگر قرار است جهان را تغییر دهد باید اول در خانه‌اش، «انسان» بماند...

انتهای پیام/