گروه سیاسی دفاع‌پرس ـ آزاده حاجی غلامی؛ روز گذشته بار دیگر شاهد بودیم کاروانی از شهدا بر روی دوش مردم تهران تشییع شدند، اما این بار کاروان شهدا با سایر تشییع‌ها یک تفاوتی داشت و آن این بود که این شهدا توسط شقی‌ترین اشقیا یعنی صهیونیست‌ها به شهادت رسیدند؛ کاروانی که در آن پیکر کودکان خردسال سه ساله تا فرماندهان ارشد نیرو‌های مسلح کشورمان دیده می‌شد و این هم زمانی تشییع با فرا رسیدن ماه محرم تداعی کننده شهدای دشت کربلا است، زیرا در واقعه کربلا نیز از کودک شیرخوار چون علی اصغر (ع) تا پیر مردانی مانند حبیب بن مظاهر توسط دشمنان خاندان رسول الله (ص) به شهادت رسیدند.
کاروان شهدای اقتدار ایران در حالی توسط مردم بدرقه می‌شد که پیش از آن حرمله این دوران گفته بود «با افراد غیرنظامی کاری نداریم»؛ بیان این جمله به نوعی استفاده از همان شیوه‌ای بود که فرمانده سپاه معاویه در برابر یاران امام حسین (ع) اتخاذ کرد؛ بدین صورت که به تعدادی از یاران آن حضرت وعده امان داد ولی وقتی این حربه کارگر نیفتاد همه یاران امام حسین (ع) حتی کودک شیرخوار شش ماهه را نیز به شهادت رساندند؛ لذا حرمله این زمان هم ابتدا با وعده «کاری با غیر نظامی‌ها ندارم» در صدد آن بود تا صف مردم را از نظام جمهوری اسلامی ایران جدا کند اما هنگامی که عکس این را دید، مردم غیر نظامی را هم به شهادت رساند که در این بین کودکانی سه ساله هم وجود داشتند.
کودکان سه ساله‌ای که روز گذشته در سیل جمعیت پایتخت تشییع شدند نه نظامی بودند نه می‌دانستند تروریست چیست و حرمله زمان یعنی نتانیاهو کیست و چه مشکلی با ایران دارد؛ وجود این شهدای سه ساله تداعی کننده سه ساله امام حسین (ع) در کربلا است، زیرا دردانه آن حضرت هم صرفا به دلیل اینکه جزو خاندان پیامبر اسلام (ص) بود، به شهادت رسید.
حال تشییع سه ساله‌های کاروان شهدای اقتدار ایران این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که مگر این کودکان چه کرده بودند؟ آیا رژیم صهیونی ـ آمریکایی از کودکان مسلمان ایرانی هراس دارد؟ آیا صهیونیست‌ها به دنبال آن هستند که نسل مسلمانان را از میان ببرند یا بر دل خانواده آنها داغ بگذارند؟ آیا تصور کرده‌اند اگر چنین اقدامات ددمنشانه‌ای صورت گیرد، مردم ایران می‌نشینند و زانوی غم به بغل گرفته، تسلیم شده یا دچار افسردگی می‌شوند؟ آیا آنها تصور می‌کنند که امنیت کشورمان با چنین اقداماتی دچار مخاطره می‌شود؟
جواب این گونه سئوالات واضح است، زیرا مردمی که زمان فرا رسیدن محرم خودجوش عَلَم وکُتل بر دوش می‌گیرند و رخت عزای امام حسین (ع) بر تن می‌کنند، نمی‌گذارند دشمن از شهادت عزیزانشان شاد شود؛ هر چند در لحظاتی اندوهگین می‌شوند ولی بعد از مدتی مجدد بیرق امام حسین (ع) را بر می‌دارند و در برابر حرامیان ایستادگی می‌کنند چون از حرمله‌های زمان که لباس‌های فاخر و شیک بر تن دارند، نمی‌هراسند.
البته اگر چه رفتاری که نسبت به فرزندان خردسال اباعبدالله‌الحسین (ع) در ۱۴ قرن پیش از سوی سپاهیان یزید صورت گرفت، امروز نیز به گونه‌ای دیگر آن رفتار‌ها تکرار می‌شود و شمر و یزید‌های این زمان همچون اسرائیل کودک کش و آمریکا درصدد آن هستند تا کودکان و غیرنظامیان مسلمان را از میان ببرند، ولی نمی‌دانند که مسلمانان در هر صورت از پای نخواهند نشست و با تأسی به فرزندان رسول خدا (ص) همچنان بپا می‌خیزند و انتقام خون شهیدانشان را می‌گیرند.
انتهای پیام/ 231
