گروه استان‌های دفاع‌پرس از خراسان رضوی، «محمدرضا حقدادیان» مدیر روابط عمومی و تبلیغات اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خراسان رضوی؛ هفتم تیرماه، یادآور یکی از سیاه‌ترین روز‌های تاریخ معاصر ایران و جهان است؛ روزی که رژیم بعث عراق، با حمایت مستقیم و غیرمستقیم قدرت‌های بزرگ، شهر بی‌دفاع سردشت را هدف حملات شیمیایی قرار داد. این روز که اکنون به‌عنوان «روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی» در جهان شناخته می‌شود، نه تنها یادآور درد و رنج هزاران قربانی بی‌گناه سردشت است، بلکه هشداری است برای بیداری وجدان‌های خفته در برابر تکرار جنایات مشابه در جای‌جای جهان.
فاجعه سردشت در یک نگاه:
در غروب یکشنبه هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶، هواپیما‌های جنگی ارتش بعث عراق، شهر آرام سردشت را با ۷ بمب شیمیایی خردل و تاول‌زا مورد حمله قرار دادند. این بمباران وحشیانه که مناطق مسکونی، بازار و حتی بیمارستان شهر را هدف قرار داد، در لحظات اولیه منجر به شهادت ۲۰ نفر و مجروح شدن حدود ۲ هزار نفر شد. با گذشت زمان، تعداد مصدومان به بیش از ۸ هزار نفر رسید و بسیاری از آنها تا به امروز با عوارض شدید ریوی و زخم‌های ناشی از آن دست و پنجه نرم می‌کنند. سردشت، پس از هیروشیما و ناکازاکی، سومین شهر قربانی سلاح‌های شیمیایی در جهان است، شهری که مردمانش بی‌دفاع و بی‌خبر از ماهیت این سلاح‌ها، در آتش خردل سوختند.
سکوت بین‌المللی و همدستی پنهان:
آنچه درد فاجعه سردشت را دوچندان می‌کند، سکوت معنی‌دار جامعه بین‌الملل در قبال این جنایت هولناک بود. قدرتمندان جهانی که امروز مدعی حقوق بشر و مبارزه با تروریسم هستند، در آن روزگار با تأمین تسلیحات شیمیایی برای صدام حسین و رژیم بعث عراق، نه تنها به این رژیم دیکتاتور کمک کردند تا مردم بی‌گناه را قتل‌عام کند، بلکه دست خود را به خون مظلومان سردشت، حلبچه و دیگر نقاط آلوده کردند. این همدستی پنهان و آشکار، از طریق فروش مواد اولیه، دانش فنی و حتی نقشه راه ساخت تسلیحات شیمیایی صورت گرفت و نام برخی کشور‌ها را برای همیشه در تاریخ سیاه همدستان جنایتکاران ثبت کرد.
دیروز و امروز؛ چهره‌های عوض‌شده، ماهیت ثابت:
امروز، همان دست‌هایی که دیروز با فراهم کردن سلاح‌های میکروبی و شیمیایی برای صدام حسین، مردم مظلوم ایران و عراق را به خاک و خون کشیدند، با چهره‌ای متفاوت، اما با همان ماهیت استکباری و اشغالگرانه، شریک رژیم غاصب قدس و دیگر دیکتاتور‌ها برای به خاک و خون کشیدن مردم مظلوم فلسطین، غزه، یمن، لبنان، عراق و سایر مناطق تحت ستم هستند. اینها همانانی هستند که با دروغ، فریب و استاندارد‌های دوگانه، به جنایتکاران سلاح می‌دهند و سپس خود را مدعی حقوق بشر می‌دانند. تاریخ نشان داده است که چهره‌ها ممکن است عوض شوند، اما ماهیت استکبار و تمایل به ظلم و جنایت، ثابت می‌ماند.
درس‌های سردشت برای آینده:
فاجعه سردشت، تنها یک رخداد تاریخی نیست؛ بلکه درسی است برای بیداری وجدان‌های بشری و مبارزه بی‌امان با هرگونه سلاح کشتار جمعی و حامیان آن. در روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی، لازم است جامعه جهانی، به‌ویژه نهاد‌های بین‌المللی، با اتخاذ رویکردی قاطع و بدون تبعیض، عاملان و حامیان این جنایات را محاکمه کرده و اجازه ندهند تاریخ با چهره‌های جدید تکرار شود. تنها با ریشه‌کن کردن تفکر استکباری و تحریم همه‌جانبه فروشندگان و استفاده‌کنندگان از سلاح‌های کشتار جمعی، می‌توان به جهانی عاری از جنگ و خشونت امیدوار بود.
انتهای پیام/
