به گزارش
دفاعپرس از کردستان، دریاچه زریبار یکی از بزرگترین دریاچههای آب شیرین دنیا و بینظیرترین جاذبههای طبیعی در استان کردستان است که دیدن آن برای گردشگران بسیار جذاب است، اما تهدیداتی از جنس زیستمحیطی این سرمایه ملی را تهدید میکند.
در روزهای گذشته صحبتهایی در خصوص مرگ ماهیان در تالاب زریبار مریوان مطرح شد که در این رابطه حرف و حدیثهای زیاد و واکنشهای متفاوتی به دنبال داشت.
در همین زمینه رئیس اداره حفاظت محیطزیست مریوان میگوید: بر اساس بررسیهای انجام شده مرگ تعدادی ماهی در تالاب بینالمللی زریبار به دلیل گرمای هوا و کمبود اکسیژن بوده است.
مهدی بالیده با تأیید مرگ و میر ماهیان در دریاچه زریبار مریوان افزود: با مشاهده مرگ تعدادی ماهی در تالاب، فورا تیمی از کارشناسان محیطزیست و شبکه دامپزشکی شهرستان تشکیل شد و موضوع مورد بررسی قرار گرفت.
وی با بیان اینکه بر روی لاشه ماهیان تلف شده هیچ گونه علایم خونریزی و یا علایم دیگر مشاهده نشده است، عنوان کرد: از نظر کارشناسان شبکه دامپزشکی بازدیدکننده در محل و حسب اعلام کتبی گزارش، دلیل تلفات، «گرمای هوا، کاهش سطح آب، عدم جریان آب، شکوفایی جلبک و کمبود اکسیژن» بوده است.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست مریوان با اشاره به اینکه ماهیهای تلف شده از نوع کاراس بوده است، افزود: به منظور کاهش بار آلی دریاچه و همچنین آلودگیهای دیداری ایجاد شده نیاز به جمعآوری و دفن بهداشتی سریع ماهیان تلف شده که در اسرع وقت انجام میشود.
دریاچه زریبار که در زبان کردی زریوار به آن گفته میشود، در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۰ با شماره ۱۰۲ در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده است. این تالاب همچنین از سال ۲۰۰۹ بهعنوان پناهگاه حیات وحش توسط سازمان محیط زیست در نظر گرفته شده است.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود ۱.۶ کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب ۲ و ۶ متر است. شهرستان مرزی مریوان در فاصله ۱۱۸ کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
انتهای پیام/