شهید«ابوالفضل سرایلو» چهاردهم مرداد ۱۳۴۷، در شهرستان مینودشت به دنیا آمد. پدرش عباس، کشاورز بود و مادرش نازی نام داشت. دانش آموز سوم راهنمایی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دوازدهم تیر ۱۳۶۵، در قلاویزان توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.
وصیتنامه شهید ابوالفضل سرایلو
با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامى امام خمینى
و با درود و سلام و سلام بر شهدا راه حق بخصوص شهیدان جنگ تحمیلى.
شهادت آرزوى من است.
خدایا به تو پناه مى برم از اینکه مرا روزى و آنى و به یک چشم بهم زدن به خودم وامگذارى.
پرودگارا از اینکه نتوانستم بیش از بیش در راهت خدمت کنم و از اینکه نتوانستم در راهت آنچنان که فرمودى خدمت کنم شرمسارم.
خدایا رهبر ما رهبرى که شمع فرزوان این مملکت است شمعى که به هزاران کس نور مى هد و شمعى که ما را درشب تاریک هدایت مى کند او را براى ما و براى ادامه راه پیامبرت تا انقلاب حضرت مهدى محافظت بفرما
بارال‌ها از اینکه توانستم از این راه به اسلام و مسلمین خدمت کنم خوشحالم و امیدوارم اگر خونم در راهت بزمین گرم صحراى گرم کربلا ریخته شد مرا با شهداى کربلا حسین (ع) محشور کنى وامیدوارم خدمت را نسبت به اسلام و مسلمین پذیرا باشى.
هدف و انگیزه من از رفتن به جبهه یارى خداوند و یارى یاران حسین و پیامبر است زیرا جبهه دانشگاه است و حسین آموزگار.
خدمت پدر و مادر و خواهران و برادران مهربانم سلام پس از تقدیم عرض سلام سلامتى شما را از درگاه خداوند متعال خواهانم.
پدرگرامیم زحمات زیادى براى من کشیدى تا بتوانم در این برهه از زمان به جبهه بروم و از اینکه برایم محبت میکردى سپاسگزارم.
مادرم وقت آن است که رسالت زینب وار خویش را بروز دهى و خوشحال باشى که من در راه هدف مقدس گام برداشته.
از برادرانم مى خواهم که پس از من هیچگاه اسلحه را زمین نگذارند تا نابودى دشمنان اسلام و ایران از پا ننشینید.
اى پدر عزیزم امیدوارم که بعد از شهادت من براى این همه گستاخى که د رعمر کوتاه خود در مقابل شما مرتکب شده‌ام مرا حلال کنید و ببخشید و هیچگاه براى از دست دادن من غصه یا افسوس نخورید که شهادت آرزوى هر مسلمان است.
با سلام بر تو اى مادرمهربانم اى کسی که شب هاى تاریک مرا در دامن مى گذارى و نوازش مى کردى نکند که براى من گریه کنى. نمى دانم چگونه بگویم که مى دانم هیچوقت برایت فرزند خوبى که مى خواستى نبودم امیدوارم که بتوانم درآن دنیا در پیش خدا برایتان فرزندخوبى باشم و بتوانم جواب مهر و محبت شما را بدهم.
اما تو اى خواهرم امیدوارم که بعد از من راهم را زینب وار ادامه دهى.
و، اما اى مادرجان پدر و خواهر و برادرانم اگر من شیهد شدم که افتخارى است خیلى بزرگ هم براى شما و هم براى من به هیچ وجه ناراحت نباشید حتى گریه نکیند، چون همه ما در معرض امتحان خداوند قرار گرفته‌ایم و من هیچگونه آرزویى ندارم و در حال حاضر تنها آرزویم شرکت درجبهه و شهادت در راه الله است و بعد از پیروزى اسلام بر کفر.
اى مردم مسلمان و انقلابى واى خواهران و برادران عزیز و اى پدران و مادران عزیز شاید اکنون باور نکنید ولى من اکنون زنده و از این دنیاى پست دور با نشاطى غیر توصیف در پناه خدا بسر مى برم و من اکنون در وصیت به عملى که خود درست از عهده آن بر نیامدم شما را توصیه مى کنم و آن تقوا است، تقوا پیشه کنید که در اسلام تقوا مطرح است و تقوا را نصب العین خود قراردهید؛ و مى خواهم که همواره پشت سر امام حرکت کرده و تا پیروزى کامل اسلام دست از مبارزه علیه کفر و نفاق بر ندارند.
آرزویم این است که در راه مکتبم کشته شوم و امیدوارم خونى که از من ریخته میشود در راه اسلام و مکتب و پیروزى مستضعفان جهان باشد. همیشه بعد از نماز دعا به جان امام را فراموش نکنید.
انتهای پیام /
