به گزارش خبرنگار
دفاعپرس از رشت، شهید دکتر «سید محمدرضا (شهرام) صدیقی صابر»، ۲ شهریور ۱۳۵۲ در شهر مذهبی آستانه اشرفیه در روستای نیاکو که بیشتر اهالی سادات هستند متولد شد؛ پدر و مادرِ شهید کشاورز و سواد زیادی نداشتند؛ خواندن و نوشتن بلد بودند، اما ایمان و اخلاقشان عمیق بود. آنها زندگی ساده، بیآلایش و پر از تقوا داشتند. محمدرضا از همان کودکی در تمامی مراسمهای مذهبی مثل محرم، صفر و ماه رمضان حضور فعال داشت و در کلاسهای قرآن محل با عشق علاقه شرکت میکرد.
شهید سید محمدرضا صدیقی صابر تحصیلات ابتدایی را در مدرسهای در روستای سیاهکوچه گذراند، راهنمایی را در مدرسه شهید باهنر آستانه اشرفیه و دبیرستان را در مدرسه لاهیجان در رشته ریاضی فیزیک ادامه داد و لیسانس را در دانشگاه اصفهان و فوقلیسانس را در دانشگاه تربیت مدرس گرفت در هر مقطعی جزو دو نفر برتر بود حتی در مقطع دکتری که در دانشگاه صنعتی امیرکبیر گذراند نیز جزو ظرفیت محدود نخبهها بود سه فرزندش که هم دراین حادثه به دست اسرائیل غاصب به شهادت رسیدند مثل پدر نخبه بودند.
مادر سیدمحمدرضا در سال ۱۳۷۶ درگذشت و پدرش هم در دوران کرونا سال ۱۴۰۰ از دنیا رفتند که غم بزرگی روی محمدرضا داشت.
برادر شهید درباره زندگی شخصی او میگوید: او سادهزیست بود؛ از تجملگرایی پرهیز داشت؛ ماشین سمند مدل ۸۸ داشت که تا آخرین روز زندگی آن را تغییر نداد. از نظر مذهبی فعال بود و در هیأت سینهزنی حضور پررنگ داشت، انسانی بسیار خاکی و فروتن بود نماز و قرائت قرآن را با آرامش کامل انجام میداد و در همه چیز دقت داشت و خصلت خوبی که داشت همیشه آخرین نفری بود که از سفره بلند میشد و هیچوقت باعجله غذا نمیخورد.
وی ادامه میدهد: شهید صدیقی معتقد بود کار باید فقط و فقط برای رضای خدا باشد و مؤمن شیعه باید هوشیار و بیدار حرکت کند و بصیرتش هوشمندانه باشد، دشمنشناسی داشت و باور داشت که صهیونیسم همیشه در کمین ملت ایران است؛ و همیشه میگفت باید برنامهریزی بلندمدت داشت و تغییر افراد به تنهایی جوابگو نیست.
سیدعلیرضا در پایان با اشاره به خصوصیات اخلاقی شهید میگوید: دوستانش همیشه او را مهربان و با عزت نفس میدیدند در ۳۰ سال گذشته در پروژههای مهم کشور حضور داشت، اما هیچگاه نامش به ثبت نرسید. مقالات علمی و امنیتی داشت، اما هرگز کسب و کار مردم را معطل کار خودش نکرد. رعایت حقالناس و بیتالمال برایش اصل بود، حتی در شوخیها به آن احترام میگذاشت. برای او خدمت نه شغل، بلکه یک تکلیف الهی بود.
صدیقی صابر از جمله چهرههای فعال در برنامههای پژوهشی ایران در زمینهٔ فناوریهای مرتبط با صنایع دفاعی و هستهای بود.
در اردیبهشت ۱۴۰۴، وزارت خزانهداری ایالات متحده، نام او را در فهرست تحریمها قرار داد. سحرگاه جمعه ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴ بر اثر حملهٔ اسرائیل به منزل مسکونی این دانشمند هستهای در تهران، پسر ۱۷سالهاش سیدحمیدرضا مورد هدف قرار گرفت و به شهادت رسید و در مرحله دوم ترور در تاریخ ۱۴۰۴/۰۴/۰۳ به دست اسرائیل غاصب به همراه ۱۱نفر از اعضای خانواده وتعدادی از همسایگان در خانه پدر همسرش در آستانه اشرفیه به شهادت رسید.
انتهای پیام/