گروه بینالملل دفاعپرس: «یسری الغول» نویسنده المیادین در گزارشی پیرامون پرتاب بستههای کمک از آسمان غزه نوشت: این اولین باری نیست که بالنهای حاوی کمکها بر فراز شهر غزه و شمال آن رها میشوند. پیش از این مرحله سخت از محرومیت و گرسنگی، دورههای دیگری نیز برای ما (مردم غزه) وجود داشت.
ما در آغاز جنگ غزه در شرایطی مقاومت میکردیم که در این شهر به خصوص شمال آن از گرسنگی و محرومیت رنج میبردیم. اما بعد از اینکه مرحله دوم آتشبس فرا رسید و ساکنان جنوب نوار غزه با این تصور که فصل دردناکی از تاریخ مردم ما به پایان رسیده به خانههای ویرانشده خود بازگشتند، شاهد فرود بالنهای کمکرسانی بر فراز منطقه خالی از سکنه «المشتل» بودیم و برای به دست آوردن یک قوطی تن ماهی، یک بطری روغن گیاهی، یا حتی یک کنسرو لوبیا با یکدیگر رقابت میکردیم.
به خاطر دارم که در آن دوره مقاله، گزارش و یادداشتهای روزانه فراوانی درباره این وضعیت تلخ نوشتم؛ وضعیتی که ناشی از این روش تحقیرآمیز بود. غذا به صورت عادلانه و برابر توزیع نمیشد، بلکه به شکلی کاملاً تصادفی از آسمان رها میشد. اما ما منتظر میماندیم تا هواپیماهای نظامی عربی از بالای سرمان عبور کرده و محمولههایشان را رها کنند، سپس به سمت این چترهای نجات حرکت میکردیم.
گمان میکردیم که دیگر این صحنهها بهویژه با بازگشت ساکنان به شمال و تجمع آنها در مناطق غرب غزه، نزدیک به دریا و در مناطقی که پیشتر برای رهاسازی این کمکها در نظر گرفته شده بود، تکرار نخواهد شد. اما سیاست محاصره و گرسنگیدادن که تا همین لحظه ادامه دارد، باعث شده تا دولتهای عربی و غربی بار دیگر به همان روش قدیمی - تازه آن هم به صورت محدود - اقدام به ارسال کمکها از طریق آسمان کنند.
از طرف دیگر، پرتاب بستههای کمکرسانی از آسمان، آسیبهای شدیدی به جسم و روان فلسطینیان وارد کرده است، این طور که برخی از این محمولهها باعث کشته و زخمی شدن تعدادی از شهروندان شدهاند. همچنین برخی از چادرها و سقفهای بتنی به دلیل شدت برخورد یا نقص فنی برخی از این بالنهای بزرگ تخریب شدهاند. این وضعیت ترس زیادی را میان مردم ایجاد کرده، تا جایی که بسیاری از ساکنان خواستار توقف این روش شدهاند.
آیا قابلقبول است که یک چادر به خاطر یک بسته غذایی که در شرایط عادی ارزش آن از ۲۰ دلار بیشتر نیست، ویران شود؟ آیا این درست است که با فلسطینیان به عنوان انسانهایی درجه چندم رفتار شده و برایشان غذا از آسمان پرتاب شود؟ این دولتها از گرسنگان انتظار دارند در برابر این مقدار کم از کمکها چه واکنشی نشان دهند؟ از آنجایی هم که این بالنها معمولاً در مناطق پرجمعیت فرود میآیند، حالا غرب غزه نیز با هجوم ساکنان شهرهای «بیت حانون»، «بیت لاهیا» و «جبالیا» بیش از هر زمان دیگری شلوغ شده است.
در مرحله اول عملیاتها پرتاب بستههای کمکرسانی در آسمان غزه، خبر غرق شدن جوانانی را شنیدم که برای جمعآوری کمکها به دریا زده بودند. هیچ یک از این روشها در شرایطی که سیاست گرسنگی عمدی ادامه دارد، تا امروز موفق نبوده است. اشغالگران فقط اجازه ورود کامیونهای کمکرسانی بسیار محدودی را به نوار غزه میدهند و مانع از رسیدن مردم غزه به انبارها یا محلهای توزیع کمکهای انسانی میشوند. آنها حتی رانندگان کامیونها را تهدید میکنند که در صورت عبور از یک محدوده خاص، مورد هدف قرار خواهند گرفت.
علاوه بر این، اشغالگران از همکاری برخی خائنان و عوامل خود استفاده میکنند تا گروههای شبهنظامی مشابه «جماعت أبو شباب» را در جنوب غزه تشکیل داده، قانون جنگل را در آنجا حاکم کرده و مسئولان امنیتی را هدف قرار بدهند. نتیجه این شده که فلسطینیان به وضعیت فلاکتباری دچار شدهاند، گرسنگی به پدیدهای عادی تبدیل شده است. ضمن اینکه، فقر شدید، نابودی بانکها، کمبود نقدینگی و افزایش قیمت کالاها که تنها از طریق برنامههای بانکی مانند «پی پال» قابل خریداری هستند، زندگی را برای مردم غزه غیرممکن کرده است.
در واکنش به این شرایط، دهها تن از نخبگان فلسطینی و جهان با انتشار بیانیهها و هشدارهایی در شبکههای اجتماعی و رسانهها، از جامعه جهانی خواستهاند تا از رهاسازی بالنهای کمکرسانی خودداری کنند. زیرا این روش نهتنها روحیه فلسطینیان را خرد میکند، بلکه کرامت آنها را نیز زیر سؤال برده است. همچنین نخبگان فلسطینی خواهان فشار بر اشغالگران برای بازگشایی معابر و اجازه ورود کامیونهای کمکرسانی هستند تا توزیع کمکها به صورت عادلانه بین مردم انجام شود.
تمامی این مسائل و موضوعات در شرایطی است که متأسفانه جهان عرب هنوز هم ضعیف و ناتوان است و نمیتواند برای دفاع از خون برادر فلسطینی خود یا حداقل فقط برای باز کردن معابر کمکها، اقدامی کند. این در حالی است که حتی برخی دولتهای عربی در بسته ماندن معابر ورود کمکها با دولت جعلی «اسرائیل» همکاری میکنند.
انتهای پیام/ ۱۳۴