گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: نوار غزه، منطقه‌ای با جمعیت حدود ۲.۳ میلیون نفر است که از سال ۲۰۰۷ میلادی تحت محاصره شدید رژیم صهیونیستی قرار دارد. این محاصره ظالمانه و غیرانسانی همراه با عملیات نظامی مداوم، تأثیرات ویرانگر و جبران ناپذیری بر زیرساخت‌های اقتصادی، کشاورزی و معیشتی این منطقه گذاشته و به ایجاد بحران انسانی شدید و قحطی گسترده منجر شده است.
اگر بخواهیم اقدامات رژیم صهیونیستی در ایجاد قحطی در نوار غزه را مورد بررسی و کنکاش قرار بدهیم باید به چهار عامل «محاصره کامل و محدودیت ورود کمک‌های بشردوستانه»، «تخریب زیرساخت‌های غذایی»، «جلوگیری از توزیع عادلانه کمک‌ها» و «استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی» اشاره کنیم.
در حوزه «محاصره کامل و محدودیت ورود کمک‌های بشردوستانه»ژیم صهیونیستی از سال ۲۰۰۷ با اعمال محاصره زمینی، دریایی و هوایی، ورود تمامی کالا‌های اساسی، از جمله مواد غذایی، دارو و سوخت را به غزه به شدت محدود کرده است. این محدودیت‌ها مانع از دسترسی ساکنان غزه به نیاز‌های اولیه شده و بر اساس گزارش سازمان ملل، بیش از ۹۶ درصد جمعیت غزه با ناامنی غذایی مواجه هستند.
بر همین اساس، در بازه زمانی مارس تا ژوئن ۲۰۲۵، تنها ۵۶ هزار تن غذا وارد غزه شده که کمتر از یک‌چهارم نیاز حداقل این منطقه بوده است. «فولکر تورک»، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز اعلام کرده که این محدودیت‌ها ممکن است مصداق استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی باشد، که طبق قوانین بین‌المللی یک جنایت جنگی محسوب می‌شود.
در زمینه «تخریب زیرساخت‌های غذایی» نیز باید گفت که حملات نظامی رژیم صهیونیستی به زیرساخت‌های کشاورزی و غذایی غزه نقش مهمی در تشدید قحطی در این باریکه ایفا کرده است. بر اساس گزارش الجزیره، بیش از ۶۰ درصد زمین‌های کشاورزی غزه در اثر حملات تخریب شده یا غیرقابل استفاده شده‌اند. این تخریب شامل باغ‌های زیتون، مزارع توت‌فرنگی و گلخانه‌ها بوده که پیش از جنگ منبع درآمد و تغذیه بسیاری از فلسطینیان بودند.
در بخش «جلوگیری از توزیع عادلانه کمک‌ها» نیز، رژیم صهیونیستی با حمایت از بنیاد به‌اصطلاح بشردوستانه غزه «GHF»، که تحت نظارت آمریکا و «اسرائیل» فعالیت می‌کند، توزیع کمک‌های غذایی را به شکلی آشوبناک و ناعادلانه مدیریت کرده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۱۰۵۴ فلسطینی در تلاش برای دریافت کمک‌های غذایی در اثر حملات یا تیراندازی نیرو‌های صهیونیستی کشته شده‌اند.
در حوزه «استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی» نیز باید خاطرنشان کنیم که گزارش‌های متعدد بین‌المللی، از جمله بیانیه دیوان کیفری بین‌المللی «ICC»، نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از گرسنگی به‌عنوان ابزاری برای وارد آوردن فشار بر غیرنظامیان استفاده می‌کند. در نوامبر ۲۰۲۴، «ICC»، حکم بازداشت «بنیامین نتانیاهو» و «یوآف گالانت» را به دلیل استفاده از گرسنگی به‌عنوان روش جنگی صادر کرد. همچنین، سازمان‌های حقوق بشری مانند بتسلم «B'Tselem»، این سیاست را «رسمی و آشکار» توصیف کرده‌اند.
در ۲۲ اوت ۲۰۲۵، سامانه طبقه‌بندی یکپارچه امنیت غذایی «IPC» به‌طور رسمی وقوع قحطی در شهر غزه و مناطق اطراف آن را تأیید کرد. این نهاد اعلام کرد که حدود یک‌چهارم جمعیت غزه با گرسنگی فاجعه‌بار مواجه هستند و پیش‌بینی می‌شود این وضعیت تا پایان سپتامبر به مناطق «دیرالبلح» و «خان‌یونس» گسترش یابد.
در تحولی دیگر، وزارت بهداشت غزه گزارش داده که از آغاز جنگ غزه تا اوت ۲۰۲۵، دست‌کم ۲۶۹ نفر، از جمله ۱۱۲ کودک، بر اثر سوءتغذیه و قحطی جان باخته‌اند. آماری که با توجه به تدوام جنگ غزه و ادامه پیدا کردن کشتار و قتل عام مردم این باریکه هرلحظه بر تعداد آن افزوده می‌شود.
بر اساس اخبار و گزارش‌های دریافتی از نهاد‌ها و سازمان‌های بین‌المللی، بیش از ۱ میلیون نفر در غزه در سطح «فوریت غذایی» قرار دارند که یک گام تا قحطی فاصله دارد. وضعیتی که اگر به قحطی مطلق منجر شود، جهان با بزرگترین و بی‌سابقه‌ترین بحران انسانی تا به امروز رو‌به‌رو خواهد شد.
از ابتدای آغاز جنگ در غزه تا امروز که دو سال از شروع این جنگ می‌گذرد چیزی در حدود ۸۸ درصد مساحت غزه تحت دستور‌های تخلیه اجباری قرار گرفته که دسترسی به منابع غذایی را برای مردم غزه بسیار دشوار کرده است.
شواهد و گزارش‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از طریق محاصره، تخریب زیرساخت‌های غذایی، محدودیت ماهیگیری و کشاورزی، و ممانعت از ورود و توزیع کمک‌های بشردوستانه، نقشی محوری در ایجاد و تشدید قحطی در نوار غزه ایفا کرده است. این اقدامات به گفته نهاد‌های حقوق بشری، مصداق جنایت جنگی و نسل‌کشی است.
انتهای پیام/ ۱۳۴
