گروه استان‌های دفاع‌پرس- «غلامرضا بنی اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ ما ملتی هستیم که پای حق می‌ایستیم. به باطل فرصت جولان نمی‌دهیم. همین حق‌خواهی است که صف باطل را علیه ما متراکم می‌کند. اما ما هم نهال نورسته نیستیم که بشکنیم، دیوار سست نیستیم که ترک برداریم.
ما ریشه در درازنای حقیقت داریم. طوفان‌ها از سر گذرانده و سرفراز بیرون آمده‌ایم. تاریخ هم گواه است که ایران، همیشه در تیررس دشمن بوده است؛ از دیروزهای دور تا امروزهای نزدیک. اما همیشه ایستاده است. در این فصل سخت هم چیزی فراتر از دیوار و خاکریز از این سرزمین دفاع کرده است: روحی که از مشهدالرضا در جان ایران جاری می‌شود؛ وقتی نام امام رضا (ع) را می‌شنوی، حس می‌کنی ایران فقط یک جغرافیا نیست؛ یک هویت است. یک تمدن است. اصلا ایران یک حرم است، با حصاری از ایمان و عقلانیت. همین است که شکست ناپذیرمان می‌کند. هزار بار هم که بیفتیم باز برمی‌خیزیم به نام حق و حقیقت در سپهر تربیتی امام رضا علیه‌السلام.
در روزهای دفاع مقدس ۸ ساله، رزمندگان ما با نام او به میدان می‌رفتند. مادران، فرزندان‌شان را به حضرت او می‌سپردند و جانمایه آرام دلشان همین بود که دست حضرت، روی سرفرزندشان در جبهه است. رزمندگان تربیت شده این مادران هم رخصت میدان از امام رضا می‌گرفتند. آنان یعنی جنگیدن را اگرچه از سر اجبار در برابر تحمیل دشمن تجربه می‌کردند اما جهاد را و دفاع را عبادت می‌دانستند و شهادت را زیارت. این‌گونه بود که اندیشه مستظهر به مکتب رضوی در هشت سال دفاع مقدس جاری شد و مفهوم جنگ را تغییر داد.
جنگ ما فقط نبرد متداول تانک و توپ نبود، بلکه آزمون ایمان و غیرت ملتی بود که نمی‌خواست ذره‌ای از خاکش به دشمن برسد. جهاد بلند مرتبه مردانی بود که در پی اجتهاد حضرت روح‌الله جهدی تمام در تغییر پارادایم نبرد کردند و از دل جنگ، راه به زندگی متعالی گشودند. زندگانی که معنای حیات طیبه است. در زیستی چنین است که ما به تربیت رضوی می‌رسیم و کفرشکن می‌شویم.
حماسه دفاع مقدس ۱۲ روزه در برابر ابرجنایتکاران، جلوه‌ای نو از همان غیرت کهن بود که خلق شد تا خلایق دگر باره، راه خالق را از مسیر ولایت در پیش گیرند. دشمن آمد تا بزند و کار را تمام کند اما دید که برای خود ساعت شنی گذاشته است. اینجا هم فرزندان معنوی و بلافصل امام رضا علیه‌السلام، بر مدار عقلانیت و ایمان بال در آسمان موفقیت گشودند. آنکه می‌شکست و آنچه می‌شکست، دشمن و برنامه‌هایش بود.
باری جنگ ۱۲ روزه، کوتاه بود، اما اثرش بلند است. همان‌طور که دفاع مقدس ما هشت سال طول کشید و هنوز، پس از دهه‌ها، الهام‌بخش ملت‌های مظلوم جهان است. این حماسه هم کتاب ذهن مردمان را تحریر نو خواهد زد تا در جهان نو، طرحی نو دراندازیم. آنچه باید دانست و تکرار کرد این است که فراتر از جنگ‌ها جبهه‌ها، امام رضا (ع) در قلب ایران، یک شأن مرجعیت فرهنگی و معنوی دارد و نقش تمدنی ایفا کرده است. به همین جهت، مشهد نه فقط مقصد زیارت، که مرکز علم، فرهنگ و اندیشه است.
می‌بینیم که بارگاه او پناه دل‌هاست و دانشگاه‌ها و حوزه‌ها در سایه‌اش روییده‌اند. حضور او ایران را به سرزمینی تبدیل کرده که دین و دانش در کنار هم رشد و مردمان را رشید می‌کنند. در کنار این بالندگی است که می‌گوییم امام رضا (ع)؛ امامِ هادی، حامی و نگهبان ایران است. سپر همیشه بیداری است که دشمن هر بار که نگاه می‌کند، برق در چشمانش می‌شکند و این حقیقت را می‌بیند که ایران با رضا ایستاده است. تا چنین است، از پا نمی‌افتیم حتی اگر هزار بار به پایمان تیر زنند. ما می‌مانیم چون درخت هزاران ساله.
رفتن سرنوشت خس و خاشاک سرگردانی است که تند باد حادثه آنان را گرد آورده است. فردای صهیونیست‌هاست که دیروز به غصب خانه فلسطینی‌ها آمدند و امروز، آرزوهای خود را کاغذنویسی می‌کنند. فردا اما انتقام امروز و دیروز را یکجا از آنان خواهد گرفت. ان‌شاءالله.
انتهای پیام/
