گروه جامعه دفاع‌پرس: در سال‌های اخیر موضوع رایج شدن این باور که حشیش و مواد مخدر گل (کانابیس) اعتیادآور نیستند، به شدت مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در بین نوجوانان، جوانان و بزرگسالان رایج شده است. این باور ممکن است به دلایل مختلفی شکل گرفته باشد.
متاسفانه با قانونی شدن مصرف تفریحی و پزشکی کانابیس در بسیاری از کشورها، این ماده به طور گسترده‌تری در دسترس قرار گرفته است. این تغییرات باعث شده که برخی افراد با باورهای غلط تصور کنند که مصرف این مواد بی‌خطر است و اعتیادآور نیستند.
همچنین باورهای غلط در مورد اعتیادآور نبودن حشیش و گل (کانابیس) در ایران به دلایل مختلفی شکل گرفته است. در اینجا به برخی از این باور‌ها و واقعیت‌های مرتبط با آنها می‌پردازیم.
- باور به عدم اعتیادآوری
یکی از رایج‌ترین باور‌ها این است که حشیش و گل به دلیل اینکه وابستگی فیزیکی کمتری نسبت به مواد مخدر دیگر دارند، اعتیادآور نیستند. در حالی که درست است که وابستگی فیزیکی به اندازه مواد مخدر سخت مانند هروئین وجود ندارد، اما وابستگی روانی می‌تواند به شدت تأثیرگذار باشد. برخی از افراد ممکن است به مصرف مداوم این مواد عادت کنند و علائم ترک را تجربه کنند.
- تأثیرات اجتماعی
برخی افراد معتقدند که مصرف حشیش و گل هیچ تأثیر منفی بر زندگی اجتماعی و شغلی ندارد، اما تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف مداوم می‌تواند منجر به کاهش عملکرد شغلی، مشکلات در روابط اجتماعی و افزایش خطر تصادفات و درگیری‌های فیزیکی شود.
- نقص اطلاعات علمی درباره مواد مخدر
عدم دسترسی به اطلاعات دقیق و علمی در مورد تأثیرات حشیش و گل می‌تواند منجر به شکل‌گیری باورهای غلط شود. در ایران، هنوز تحقیقات گسترده‌ای درباره تأثیرات این مواد انجام نشده و بسیاری از مردم اطلاعات کافی در این زمینه ندارند.
- استفاده از تبلیغات مثبت
با توجه به تبلیغات مثبت در فضای مجازی درباره استفاده پزشکی از کانابیس، برخی افراد ممکن است تصور کنند که مصرف تفریحی آن نیز بی‌خطر است. این در حالی است که استفاده پزشکی باید تحت نظر پزشک و با دقت انجام شود. همچنین افراد تحت تاثیر تبلیغات فضای مجازی قرار می‌گیرند و بدون آگاهی حشیش و گل مصرف می‌کنند و از عواقب و عوارض آن بی‌اطلاع هستند.
همچنین برخی تحقیقات نشان داده‌اند که کانابیس نسبت به دیگر مواد مخدر، وابستگی بیشتری دارد و می‌تواند منجر به وابستگی روانی شود و برخی افراد ممکن است به مصرف آن عادت کنند و مصرف مداوم آن می‌تواند عوارضی مانند توهم، اضطراب، افسردگی و مشکلات شناختی را به همراه داشته باشد.
همچنین در صورت مصرف حشیش در کوتاه مدت علائمی مانند حملات روانی، احساس گیجی، تغییر سریع احساسات، پرخاشگری، عدم توانایی در یادگیری، بی‌توجهی، خستگی و انواع آسیب‌های ریوی (سرفه) و در بلند مدت عوارضی مانند افزایش اشتها، کاهش میل جنسی، سرخی چشم‌ها، افزایش ضربان قلب، احساس تشنگی و خشکی دهان، آسیب به حافظه کوتاه مدت و بلند مدت، اختلال فعالیت ایمنی بدن، اختلال در حواس بینایی، شنوایی و لامسه، اختلال در تشخیص زمان و مکان، اختلال در درک رنگ و صدا، اختلال در قدرت تجزیه و تحلیل مغز، اختلال تعادل و مهارت‌های حرکتی، اختلال در حافظه، اختلال در یادگیری، اختلال خواب، کوچک شدن و تحلیل بافت مغزی، تشنج، اضطراب، توهم، هذیان، تعریق‌های شبانه، آسیب به دستگاه تنفسی و مستعد سرطان ریه شدن، کم شدن انگیزه، مستعد اعتیاد به مواد مخدر دیگر مانند شیشه، بی توجهی به افراد خانواده، همسر و فرزندان و در نهایت به سست شدن بنیان خانواده و متلاشی شده ارکان آن منجر شده و به واسطه رفتار‌های غلط، محبت و صمیمیت را از اعضای آن گرفته و پیامد‌های ناگواری همچون طلاق، خشونت، قتل و ... را به دنبال خواهد داشت.
شایان ذکر است؛ افزایش آگاهی عمومی درباره تأثیرات واقعی موادمخدر (گل) و خطرات آن بسیار ضروری است و باید اطلاعات دقیق و علمی در اختیار مردم قرار گیرد تا با عوارض خطرناک آن بیشتر آگاه شوند.
در نهایت، در حالی که بیشتر افراد بر این باور هستند که مصرف حشیش و گل به اندازه برخی دیگر از مواد مخدر اعتیادآور نیست، اما لازم است که خانواده‌ها در این زمینه نسبت به فرزندان خود کنترل، پیگیری و مراقبت بیشتری داشته باشند.
انتهای پیام/ 261
