گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: در دل ویرانه‌های غزه، جایی که کودکان بی‌گناه قربانیان اصلی یک فاجعه انسانی ساخته دست رژیم صهیونیستی هستند، آمار‌های تکان‌دهنده‌ای از سوی یونیسف منتشر شده است. بیش از ۷ هزار کودک زیر پنج سال تنها در طول دو هفته گذشته، برای درمان سوءتغذیه حاد در کلینیک‌های یونیسف در غزه تحت درمان قرار گرفته‌اند و پیش‌بینی می‌شود که این تعداد به بیش از ۱۵ هزار نفر برسد.
این آمار و ارقام نشان دهنده عمق این بحران است؛ رژیم اشغالگر صهیونی با محاصره بی‌رحمانه و بمباران‌های بی‌وقفه، مردم را در شرایط مرگ تدریجی و دردناک قرار داده است. این قحطی که در ماه گذشته به صورت رسمی در شهر غزه اعلام شده بود، اکنون همانند ویروسی کشنده، شهر‌های جنوبی این باریکه مانند «دیرالبلح» و «خان‌یونس» را فراگرفته است.
«تس اینگرام»، سخنگوی یونیسف که به تازگی از شهر غزه بازدید کرده و از نزدیک شاهد فاجعه قحطی حاکم بر غزه بود، اذعان کرد: «کاملا واضح و مبرهن است که مردم غزه از شدت گرسنگی، در حال احتضار هستند. شدت قحطی در غزه به سرعت در حال افزایش است و دیری نمی‌پاید که دیرالبلح و خان‌یونس (دو شهر جنوبی غزه) را نیز در بر بگیرند.»
اینگرام، از مادری سخن می‌گفت که خود دچار سوءتغذیه بود و قادر به شیردادن به کودک هشت ماهه‌اش نبوده است. وی تشریح کرد: «آن مادر و شوهرش هر روز یک فنجان برنج را با یکدیگر تقسیم می‌کردند. این وضعیت بسیار وحشتناک است.»
روایات و نقل قول‌های منابع رسمی، نقاب از چهره پلید رژیم صهیونیستی برداشته و علی‌رغم تلاش این رژیم برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خود در بستر شبکه‌های اجتماعی، جامعه جهانی را با واقعیت سیاه و خون‌آلود حاکم بر باریکه غزه بیش از پیش آشنا می‌کند.
اکنون شهر یک میلیون نفری غزه، هدف بعدی حملات پی‌در‌پی این رژیم ددمنش است و رژیم صهیونیستی به بهانه تبدیل شدن شهر غزه به سنگر جنبش حماس، دست به پاکسازی قومی و نابودی سیستماتیک فلسطینی‌ها زده است. ارتش رژیم جعلی صهیونیستی به فلسطینیان دستور داده است تا شهر غزه را به سمت نواحی جنوبی باریکه ترک کنند، اما هیچ جدول زمانی برای حمله مشخص نکرده و اعلام کرده که این عملیات بدون اطلاع قبلی آغاز خواهد شد.
این رویکرد بی‌رحمانه، صد‌ها هزار فلسطینی را که پس از نزدیک به دو سال بمباران بی‌امان، سوءتغذیه و اکنون قحطی، ضعیف و بیمار شده‌اند، با آوارگی مجدد رو‌به‌رو می‌کند. بسیاری از ساکنان شهر غزه گفته‌اند که دیگه قادر به تحمل دوباره این رنج آوارگی نیستند. این سیاست آوارگی اجباری، که ریشه در استراتژی‌های آپارتایدگونه «اسرائیل» دارد، نه تنها نقض آشکار حقوق بشر است، بلکه جنگی روانی علیه ساکنان این باریکه به حساب می‌آید.
سازمان‌های زیرمجموعه سازمان ملل متحد، با مشکلات لجستیکی دست و پنجه نرم کرده و محدودیت‌های عامدانه و مداوم رژیم صهیونیستی، توزیع مقادیر محدودی از برنج، شکر، نودل فوری و سایر مواد خشک کمک به آشپزخانه‌های محلی و نانوایی‌ها را دچار اختلال کرده است. سبزیجات تازه بسان جواهری گران‌بها شده و قیمت هر کیلو از آنها به ۵۰ دلار (قیمتی که قاطبه فلسطینیان قادر به پرداخت آن نیستند) می‌رسد.
اینگرام، شرایط توزیع غذا در غزه را بدین صورت توصیف می‌کند: «شرایط هیچ تغییری نکرده و همانند قبل، بسیار اسف‌بار است. روزانه یک کاسه عدس یا برنج از آشپزخانه محلی توزیع می‌شود. والدین هم عمدتا غذا را به کودکان خود داده و خود سر گرسنه بر بالین می‌گذارند. این ظرف غذا، فاقد هرگونه مواد مغذی است و هیچ جایگزین دیگری هم وجود ندارد. دفعات کمک‌رسانی بسیار اندک بوده و امکان تهیه این اقلام از بازار هم وجود ندارد چرا که بسیار گران هستند.»
به گفته ساکنان غزه، آنها با «انتخابی غیر ممکن» رو به رو هستند؛ یا باید در چادر‌های خود در شهر غزه باقی بمانند و امیدوار باشند که در برابر حملات وحشیانه اسرائیلی‌ها جان سالم به در می‌برند، یا به اجبار به سواحل جنوبی کوچ کرده و با بحران نبود فضایی برای زندگی و کمبود بهداشتی و نبود آب سالم مبارزه کنند.
رژیم اشغالگر، دستور کوچ به منطقه ساحلی المواسی را داده است. در حال حاضر صد‌ها هزار بر شنزار‌ها و مزارع از میان رفته این منطقه، به صورت فشرده در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. همچنین باید در نظر داشت که نه تنها جایی برای تازه واردان باقی نمانده، بلکه هزینه اجاره یک قطعه زمین برای برپایی چادر، ماهانه حدود ۳۰۰ دلار است.
به گفته یکی از امدادگران، تامین آب به اندازه کافی نیست، چادر‌ها و سرپناه‌ها بسیار شکننده‌اند، هیچ سیستم جمع‌آوری زباله یا دفع زباله وجود ندارد و حتی سایه‌ای هم برای اسکان موقت وجود ندارد. این مکان برای هیچ انسانی قابل سکونت نیست.
مقامات اسرائیلیسازمان ملل را به عدم توزیع کمک متهم و ادعا کردند که حماس بخش زیادی از کمک‌ها را می‌دزدد، اما گزارش داخلی دولت آمریکا قویا این ادعا را رد کرده است. ماه گذشته، سازمان طبقه‌بندی فاز امنیت غذایی یکپارچه (IPC)، که مرجع جهانی برای ارزیابی شدت ناامنی غذایی و سوءتغذیه است، اعلام کرد که سه آستانه کلیدی برای قحطی در شهر غزه برآورده شده است. کودکان، به عنوان آسیب‌پذیرترین گروه، بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند. تعداد کودکان زیر پنج سال ثبت‌نام کرده در کلینیک‌های یونیسف به خاطر سوءتغذیه حاد، از ۲ هزار مورد در ماه فوریه، به ۵ هزار و ۵۰۰ مورد در مه رسید. در ماه ژوئیه، این رقم به بیش از ۱۳ هزار افزایش یافت. در این دوره، تعداد غربالگری کودکان زیر پنج سال توسط یونیسف از ۸۲ هزار به ۱۴۴ هزار نفر افزایش یافت.
همچنین آمار افرادی که در اثر سوءتغذیه حاد در بیمارستان بستری شده‌اند، از ۲۰ مورد در ماه مارس، به ۴۰ مورد در ژوئیه رسید. تعداد بیماران سرپایی هم روند صعودی داشته و از ۳۸۰ نفر در ماه مارس، به ۲ هزار و ۸۴۶ نفر در ماه ژوئیه فزونی یافته است که ۱ هزار و ۲۴۸ مورد آن مربوط به ساکنان شهر غزه است.
علی‌رغم مخالفت‌های داخلی در ستاد کل ارتش، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، به تجدید حملات بی‌رحمانه و تشدید نسل‌کشی در غزه، متعهد مانده است. شکاف‌های عمیق بین خواسته‌های رژیم صهیونیستی و حماس، و تهدید اعضای راست افراطی ائتلاف حاکم به سرنگونی دولت نتانیاهو در صورت امتیازدهی برای آزادی حدود ۵۰ گروگان (که کمتر از ۲۰ نفرشان زنده فرض می‌شوند)، هرگونه آتش‌بس را بعید می‌سازد.
در راستای حملات رژیم صهیونیستی به شهر غزه، مقامات اسرائیلی گفتند که ارسال کمک هوایی به شهر غزه را متوقف کرده و تعداد کامیون‌های کمک‌رسانی به شمال را کاهش خواهند داد و در مقابل بر شدت حمله زمینی می‌افزایند. سازمان ملل و نهاد‌های همکار تاکید کردند که با کاهش این راه‌های کمک رسانی، تعداد کامیون‌های ارسالی به این شهر به کمتر از ۶۰۰ کامیون به صورت روزانه خواهد رسید که بسیار کمتر از حد لازم برای رفع نیاز ساکنان این شهر است.
در قلب غزه، جایی که ضربان زندگی زیر آوار ظلم و محاصره رژیم صهیونیستی به شماره افتاده، فاجعه‌ای انسانی در جریان است که روح بشریت را به لرزه درمی‌آورد و گزارش‌های یونیسف، چون آینه‌ای تلخ، عمق این تراژدی را نمایان می‌کنند. قحطی، این هیولای خاموش، که ابتدا غزه سیتی را درنوردید، اکنون، چون طاعونی شوم به سوی جنوب باریکه پیش می‌تازد و رژیم اشغالگر را به‌عنوان طراح این جنایت هولناک در معرض قضاوت تاریخ قرار می‌دهد. گزارش‌های بین‌المللی حاکی از آن است که این رژیم، عامدانه کودکان غزه را به سوی مرگ تدریجی سوق می‌دهد. اکنون، وظیفه جامعه جهانی است که با تحریم‌های قاطع و فشار بی‌امان، این ماشین جنایت را متوقف کند تا کودکان غزه، این قربانیان معصوم، از زیر سایه شوم ظلم به نور زندگی بازگردند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
