گروه استان‌های دفاع‌پرس- حجت‌الاسلام «موسی سلیمانی» جانشین نمایندگی ولی فقیه در سپاه امام رضا علیه‌السلام؛ امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) در سخنی ژرف و تأمل‌برانگیز، کلید آبادانی سرزمین‌ها را در «عشق به میهن» می‌دانند «عُمِّرَتِ الْبِلادُ بِحُبِّ الاَوْطانِ».
این کلام گهربار، فراتر از یک شعار احساسی، دریچه‌ای به سوی تحلیل جامعه شناختی پیشرفت و عمران است.
عمارت (آبادانی) تنها به سازه‌های فیزیکی و توسعه‌ی کالبدی محدود نمی‌شود. مقصود، «آبادانیِ همه‌جانبه» است؛ رونق اقتصادی، امنیت اجتماعی، پیشرفت فرهنگی و شکوفایی علمی. جامعه‌ای که در آن نیک‌زیستی، عدالت و آرامش برقرار باشد.
حبّ الوطَن (میهن‌دوستی) این عشق، تنها یک حس نوستالژیک یا علاقه‌ی ذاتی به زادگاه نیست. این عشق، یک «محرک فعال» و «مسئولیت‌آفرین» است. این احساس است که شهروندان را برای مشارکت، تلاش، خلاقیت، حفظ محیط زیست، رعایت حقوق همنوعان و دفاع از تمامیت ارضی کشور به تکاپو وامی‌دارد.
میهن‌دوستی در نگاه اسلامی، یک فضیلت اخلاقی و کاملاً همسو با عقل سلیم است. این مفهوم با سفارش‌های دینی به آبادانی زمین و لزوم همکاری برای مصلحت جمعی پیوند می‌خورد. در سیره‌ی معصومین (ع) نیز نمونه‌های روشنی از این دلبستگی را می‌یابیم؛ از حزن پیامبر اکرم (ص) هنگام هجرت از مکه که خداوند با وعده‌ی بازگشت او را تسلی داد «إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَى مَعَادٍ» تا تأیید جهاد برای آزادی سرزمین‌های اشغال شده در آیات قرآن.
«قالُوا وَ ما لَنا أَلَّا نُقاتِلَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنا مِنْ دِیارِنا وَ أَبْنائِنا»
جمله‌ی امام علی (ع) بی‌شک بیانگر حقیقتی ناب و متعالی است که هم با فطرت انسان هماهنگ است و هم با آموزه‌های دینی. این سخن به ما می‌آموزد که میهن‌پرستی اصیل، نه یک شعار کهن، که پایه‌ای برای عمل و سازندگی است. تقویت این حس مسئولیت‌پذیر جمعی، ضرورتی انکارناپذیر برای رسیدن به جامعه‌ای آباد، مستقل و پیشرو است.
انتهای پیام/
