گروه ساجد دفاعپرس: بزرگترین مؤلفهای که جنگ تحمیلی هشتساله را مقدس کرد، معنویت بود که در کنار عقلانیت، موجب درخشش رزمندگان اسلام مقابل ارتش تا بهدندان مسلح بعثی و خلق حماسههایی شگرف شد؛ بدونشک یک بعد از این معنویت، امدادهای غیبی بود که در نتیجه توسل رزمندگان به اهلبیت (ع) رخ میداد و عنایاتی خاصه از جانب برگزیدگان الهی، بر جبهه حق و راهگشای نیروهای اسلام در مواقع بحران بود.
آمادهباش ابری
نمونهای از این امدادهای غیبی، خروشیدن چشمه آب در پی اصابت خمپاره دشمن بود که ماحصل آن در کتاب «فرهنگ جبهه» چنین روایت شده است: قبل از عملیات، شبانه ما را بردند سوسنگرد برای آشنایی با حال و هوای خط. چندروز آنجا ماندیم. عصر روزی که تانکها را به خط مقدم میبردند، ابر غلیظی تمام منطقه را پوشاند؛ به نحوی که دشمن نتوانست برای شناسایی هواپیمایی بفرستد. شب شد ساعت ۱۱ حرکت کردیم و تا ۹ صبح پیش رفتیم. نمنم باران میآمد و نسیم ملایمی میوزید. بچهها یک عراقی را اسیر کردند. میگفت ما یک ماه تمام آماده باش بودیم.
انتهای پیام/ 113