گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: در جهانی که شبکه‌های اجتماعی به تریبونی برای ابراز باورهای متفاوت و بعضا تقلبی تبدیل شده‌اند، گروهی از مسیحیان اونجلیست با انتشار ویدیوهایی تحریک کننده و احساسی، از نزدیک بودن احتمال «گشایش دروازه‌های معراج» سخن می‌گویند؛ رویدادی آخرالزمانی که برخی معتقدند ممکن است در روزهای ۲۳ یا ۲۴ سپتامبر امسال به وقوع پیوندد. این موج تازه که از ویدئوی پیش‌گویی یک کشیش آفریقای جنوبی در یوتیوب با بیش از ۵۶۰ هزار بازدید الهام گرفت، با رویدادهای جهانی مانند جنگ اسرائیل علیه فلسطینیان در غزه گره خورده است.
این باور ریشه در تفسیرهای خاص و متفاوتی از انجیل دارد و برداشتی مشترک در میان همه مسیحیان نیست. «بارت اهرمن»، پژوهشگر انجیل و نویسنده کتاب «آرماگدون: آنچه انجیل واقعاً درباره آخرالزمان می‌گوید» اشاره می‌کند که واژه ای با عنوان «معراج» در متون مقدس انجیل وجود ندارد. با این حال، برای پیروان این عقیده، «معراج» یک پیش‌گویی از روزی است که مسیحیان راستین به آسمان پرواز می‌کنند تا در آن جا خداوند متعال را ملاقات کنند. همزمان کافران همچنان روی زمین می‌مانند و با مصیبت‌هایی چون طاعون و آتش دست‌به‌گریبان می‌شوند.
این باورها در پلتفرم‌هایی مانند تیک‌تاک با زبانی خودمانی و گاها عاطفی بازتاب می‌یابد. زنی در ویدیویی که در حساب کاربری christwillreturn با ۸۴۸ هزار دنبال‌کننده منتشر شده بود، با چشمانی خیس به دوستش می‌گوید: «باید همین حالا توبه کنی. نمی‌خواهم تو جا بمانی.» او از دیدن خوابی سخن می‌گوید که در آن فریاد می‌زد «عیسی در راه است»، اما کسی گوش نمی‌دهد و برخی او را به سخره می‌گیرند.
در ویدیویی دیگر از حساب Christianquotes89 دو مرد به جاماندگان توصیه می‌کنند: «شاید با خودت فکر کنی، آن‌هایی که غیب‌شان زده کجا رفتند؟ حتماً ترسیده‌ای و دنبال پاسخی.» آن‌ها توضیح می‌دهند که مؤمنان به بهشت برده شده‌اند و پس از حدود هفت سال، همراه عیسی باز خواهند گشت، اما جاماندگان شرایط بسیار سختی را تجربه خواهند کرد که در مقایسه با گذشته، بسیار شدید‌تر و دردناک‌تر خواهد بود.
در آمریکا که خاستگاه اصلی بسیاری از این ویدیوها است، باور به آخرالزمان موضوعی عجیب و غیرقابل باور نیست. پژوهشی از مرکز پیو در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که ۴۷ درصد مسیحیان آمریکایی معتقدند ما در آخرالزمان به سر می‌بریم. چنین باورهایی تاثیر زیادی بر دیدگاه افراد نسبت به مسائل جهانی دارد؛ برای نمونه، کسانی که به آخرالزمان باور دارند، با احتمال کمتری (۵۱ درصد در برابر ۶۲ درصد) تغییرات اقلیمی را مشکلی جدی می‌دانند.
پیش‌بینی‌های انجام شده در خصوص «شیدایی عرفانی» موضوعی تازه نیست و پیشینه‌ای طولانی دارند. از سده نوزدهم میلادی، پیش‌گویی‌های مشابه رایج بوده و ریشه باورهای آخرالزمانی حتی قدمتی بیش از این دارند. کتاب «سیاره بزرگ زمین در حال مرگ است» (The Late Great Planet Earth) نوشته «هال لیندزی» پرفروش‌ترین اثر غیرداستانی دهه ۱۹۷۰، مروج این باور بود که حضرت عیسی پس از جنگی نهایی و بزرگی به نام «آرماگدون» که با تهاجم به «دولت جدید اسرائیل» آغاز می‌شود، به زمین باز خواهد گشت. سری کتاب‌های «جاماندگان» (Left Behind) که سه جلد آن در صدر فهرست پرفروش‌های نیویورک تایمز جای گرفت و یکی به فیلمی با بازی نیکلاس کیج بدل شد، موضوع جاماندن کافران مسیحی را بیش از پیش در کانون توجه قرار داد.
این باورها بر کسانی که در محیط‌های مذهبی بنیادگرا پرورش یافته‌اند، تاثیر روانی عمیقی دارد. «جوزی مک‌اسکیمینگ»، مددکار اجتماعی و نویسنده کتاب «ترک مسیحیت بنیادگرا و بازسازی هویت» (Leaving Christian Fundamentalism)، می‌گوید: «مراجعانی دارم که از این کلیساها فاصله گرفته‌اند، اما همچنان مضطرب بوده و از نزدیک بودن آخرالزمان واهمه دارند.» حتی اگر در مواردی به جهنم یا آرماگدون اعتقادی نداشته باشند، شنیدن چنین سخنانی آن‌ها را آشفته می‌کند. جنگ غزه نیز بر چنین نگرانی‌هایی دامن زده و بر استرس آن‌ها افزوده است. پیش‌گویی‌های آخرالزمانی ذهن‌ها را تسخیر می‌کند و در عین حال ترس و اضطراب را به جان انسان‌ها می‌اندازند و بعضا کاربرد توجیه کشتار بی‌رحمانه مردم غزه توسط رژیم صهیونیستی را در غرب پیدا می‌کند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
