به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس بوشهر، شهید «غلامرضا بوستانی مطلق» یکم بهمن ۱۳۴۴ در شهر برازجان از توابع شهرستان دشتستان دیده به جهان گشود. پدرش اسماعیل و مادرش شهربانو نام داشــت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. ســرباز ارتش بود. بیســتم مهر ۱۳۶۴ در بمباران هوایی اســکله نفتی خارک بر اثر اصابت ترکش به شــهادت رسید. پیکر او را در زادگاهش به خاک سپردند.
متن وصیت‌نامه شهید
اینجانب غلامرضا بوستانی مطلق، فرزند اسماعیل، در حالی که در بهترین حالات معنوی قرار دارم و لباس مقدس سربازی را بر تن کرده‌ام و عازم میدان نبرد با دشمنان بعثی هستم، وصیت‌نامه خویش را با توکل به خداوند متعال آغاز می‌نمایم.
«إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُم بُنْیَانٌ مَّرْصُوصٌ»
خداوند، مجاهدانی را که در راهش با صلابت و استواری همچون بنیانی آهنین صف‌آرایی می‌کنند، دوست می‌دارد.
با درود و سلام به پیشگاه مقدس حضرت ولی‌عصر (عج)، و عرض ارادت به نائب برحق ایشان، حضرت امام خمینی (ره)، و با سلامی گرم به ملت قهرمان، شهیدپرور و همیشه در صحنه ایران اسلامی، وصیت‌نامه‌ام را که بیانگر باور قلبی و تعهد ایمانی‌ام است، آغاز می‌کنم.
اکنون که توفیق یافته‌ام لباس پرافتخار سربازی و ایثار را بر تن نمایم و در صف جندالله برای تحقق حکومت عدل الهی و زمینه‌سازی ظهور دولت کریمه حضرت ولی‌عصر (عج) قیام خود را آغاز کرده‌ام، خود را پاسداری از حریم اسلام و قرآن در آب‌های خونین خلیج فارس می‌دانم و با تمام وجود آماده‌ام تا جان ناقابل خویش را در راه رضای حق تعالی تقدیم نمایم.
من خود را کوچک‌تر از آن می‌دانم که برای ملت آگاه، مقاوم و ایثارگر ایران سخنی داشته باشم. تنها از خداوند متعال مسئلت دارم که توفیق شهادت را نصیبم فرماید تا با خون خویش، وصیت‌نامه‌ام را امضا کرده باشم.
شهادت، ننگ ذلت را می‌شوید و پیام‌آور عزت و آزادگی است. شما نیز پیام‌رسانان صادق شهدا باشید و به جهانیان اعلام کنید که قیام ما جز برای اعتلای دین حق، که همانا اسلام ناب محمدی (ص) است، نبوده و تا آخرین نفس بر این عهد استوار خواهیم ماند.
به دوستان و آشنایان، آنان که مدتی در کنارشان زیسته‌ام، عرض می‌کنم: هوشیار باشید و از کاروان حق‌جویان، راهیان کوی دوست و زائران حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) عقب نمانید. دل به دنیا، که زندان روح است، نبندید؛ چرا که انسان را زبون و ترسو می‌سازد. نگذارید خون شهدا با دسیسه‌های دشمنان از معنا تهی شود. به این موج الهی توان ببخشید تا کاخ‌های ظلم را در طول تاریخ در هم کوبد.
و، اما شما، پدر و مادر مهربانم؛ شما که هستی و عمر خود را در راه تربیت من صرف نمودید، شرمنده‌ام که نتوانستم خدمت شایسته‌ای به شما داشته باشم. مادر عزیزم، امیدوارم نزد حضرت فاطمه زهرا (س) سربلند باشی، و پدر بزرگوارم، فردای قیامت پاسخگوی حضرت سیدالشهدا (ع) باشی. از شما تمنا دارم در سوگ من، ناله بلند سر ندهید تا دشمنان صدای شما را نشنوند. با صبر و بردباری، کوبنده‌تر از خون من، بر دهان یاوه‌گویان مشت بکوبید.
برادر کوچک‌ترم را در سایه تعالیم اسلام تربیت کنید تا پاسداری شایسته برای دین مبین اسلام گردد؛ و تو‌ای خواهر عزیزم، با حفظ حجاب و عفاف، زینب‌گونه در مسیر حق گام بردار.
از مال دنیا چیزی ندارم که وصیتی کنم، و شما نیز دل در گرو آن مبندید. خداوند شما را از جمله حق‌جویان و حق‌گویان قرار دهد و در مسیر حفظ یاد و راه شهدا موفق بدارد.
انتهای پیام/
