گروه بین‌الملل دفاع‌پرس - آزاده حاجی غلامی؛ ترامپ در این اجلاس، سران دیگر کشور‌های حاضر را برغم هر قاعده و عرف دیپلماتیک مجبور کرد بر روی سن بیایند و با او عکس بگیرند. شاید چنین اقدامی در ظاهر برای به نمایش گذاشتن قدرت به نظر آید، اما در واقع نوعی توهین آشکار به همه شرکت‌کنندگان بود.
این رفتار از آن باب توهین بود که ترامپ در جواب به رئیس‌جمهور مصر که دستش را برای دست دادن دراز کرده بود، بی‌تفاوت از کنار او رد شد. با داد و فریاد، نماینده انگلیس را صدا زد و گفت: «کجاست؟ بیاید اینجا!» و وقتی نوبت به رئیس‌جمهور فرانسه رسید، دست ماکرون را چنان فشرد و پیچاند که صدای اعتراض وی را بلند کرد. با نگاه تحقیرآمیز به نماینده امارات هم گفت: «یک دنیا پول نقد است!»؛ جمله‌ای که نگاه مادی و معامله‌گرانه وی به روابط بین کشور‌ها را عریان به نمایش می‌گذارد.
چنین رفتاری از دید طرفداران ترامپ شاید نشانه اقتدار به نظر آید، اما در واقع نشان دهنده شخصیت ضعیف و خودشیفته اوست. کسی که برای بزرگ‌نمایی خود، دیگران را کوچک می‌کند، نه قدرتمند است و محترم. شخصیتی که برای بزرگ نگاه داشتن خود، دست به تخریب و تحقیر دیگران می‌زند. ترامپ سیاست خارجی را با صحنه مسابقه تبلیغاتی اشتباه گرفته؛ جایی که تحقیر و هیاهو، جای احترام و گفت‌و‌گو را گرفته است.
اما نکته قابل تأمل اینجاست که در داخل کشور، برخی اصرار داشتند مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور کشورمان در این اجلاس شرکت کند. ناگفته و براساس رفتار‌های پیشین ترامپ پیدا بود که رفتاری پیش‌بینی‌ناپذیر و تحقیرآمیز در راه است و قطعا سیاسیون از این موضوع اطلاع داشتند و با این حال، باز هم بر حضور ایران تأکید می‌کردند. با اطلاع از چنین پیشینه رفتاری، چگونه امکان داشت که به منظور حفظ منافع ملی چنین پیشنهادی را ارائه کنند؟ و چنانچه شخص رئیس‌جمهور در این اجلاس حضور پیدا می‌کرد و تحقیر می‌شد، آیا عزت دولت تضعیف نمی‌شد؟
قطعاً نیازی به بازگویی این جمله نیست که در سیاست خارجی، عزت و احترام ملی مهم‌تر از حضور در هر جلسه و نشست است. حضور در مجامعی که از پیش برای نمایش برتری یک کشور و تحقیر دیگران طراحی شده، نه نشانه تعامل، بلکه بی‌توجهی به شأن ملت است. ایران، با تاریخ و تمدن چند هزارساله‌اش، نیازی ندارد در صحنه‌هایی ظاهر شود که هدف اصلی‌شان تحقیر و تمسخر است.
از دیگر سو، رفتار ترامپ پیامی روشن دارد؛ نگاهی از بالا به پایین به جهانیان. در افکار این شخصیت، چنین باوری جای ندارد که کشور‌های مستقل حق برخورداری از رفتار برابر و محترمانه را دارند؛ و درست به همین دلیل است که سیاست عزت‌مدار و مستقل ایران باید ادامه پیدا کند. سیاستی که بر پایه احترام متقابل، گفت‌وگوی منطقی و پرهیز از میدان‌های تحقیرآمیز بنا شده باشد.
در نهایت، ترامپ شاید توانسته باشد چند رهبر را روی سن بیاورد و عکس بگیرد، اما در واقع خودش را تحقیر کرده است. کسی که ادب و احترام را فدای خودنمایی می‌کند، نه چهره‌ای قدرتمند، بلکه شخصی ناپخته و ناتوان از درک روابط انسانی است. در چنین نمایش‌هایی، ایران نیازی ندارد نقش سیاهی‌لشکر را بازی کند؛ شأن ملت عزتمند ایران فراتر از آن است که ابزار تبلیغاتی شخصیتی شود که سیاست را به تماشاخانه تبدیل کرده است.
انتهای پیام/ ۱۳۴
