به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «محمد قورچانی» متولد خمینی‌شهر اصفهان است. او سال۴۸ هنگام خدمت درگروه کلاه سبز‌های نیروی هوایی، تکواندو را زیر نظر مربیان کره‌ای آغاز کرد. وی اولین کسی بود که تکواندو را در اصفهان پایه گذاری کرد و کمربند دان ۱ و ۲ را دریافت کرد. فعالیت‌های سیاسی و مذهبی ایشان زیر پوشش ورزش بار‌ها موجب احضار او توسط ساواک شد.
پس از درگیری در فلسطین و لبنان، او با تعدادی از ورزشکارانِ باشگاه به‌عنوان یک چریک به لبنان رفت و به کمک شهید چمران به آموزش نیرو‌های فلسطینی و مبارز با اسرائیل غاصب پرداخت و در آنجا به «ابوفاضل» معروف شد. او با انتخاب افراد ورزیده و آموزش دیده، حلقه‌های نیرومندی تشکیل داد و بعد‌ها آنها را همراه خود بجبهه دارخوین و کرخه نور برد. درسال۵۹ بکشور کره اعزام شد و پس از اخذ مدرک بین المللی «کوکی وان» به ایران باز گشت. قورچانی سبک جدیدی بنام «پومسه» وارد کرد.
در سال۱۳۵۰ بنیانگذار تکواندو در اصفهان شد و باشگاه ورزشی والعصر را در ملک‌شهر تأسیس کرد و در بین شاگردان به استاد قورچانی معروف شد.
محمد قورچانی در سال ۱۳۵۵ ازدواج کرد، ثمره ازدواج آنها، دو پسر و یک دختر می‌باشد اوهنگام تولد تنها دخترش در کردستان حضور داشت.
وی یک سال پس از پیروزی انقلاب بمنظور یاری رساندن به برادران لبنانی همراه با ۱۰نفر تکواندو کار‌هایی که صاحب کمربند مشکی بودند به لبنان رفت و درهمین سفر بود که با شهید محمد منتظری آشنا شد. او اعتقاد داشت ما باید به آوارگان فلسطینی کمک کنیم تا در مقابل اسرائیل بایستند. معتقد بود باید ضربه را در نزدیک و خود خاک اسرائیل به او زد و از اسلام دفاع کرد. او و همراهانش به آموزش نیرو‌های فلسطینی پرداختند. آموزش چریک‌های فلسطینی برعهده ایشان بود
در سال ۵۹ به کشور کره اعزام شد و پس‌از اخذ مدرک بین‌المللی «کوکی وان» به ایران بازگشت. او سبک جدیدی به نامِ «پومسه» وارد کرد که امروزه در ایران و جهان هم همین سبک آموزش داده می‌شود.
با آغاز تجاوز رژیم عراق به خاک ایران، استاد قوچانی با اولین کاروان چهل نفری به جبهه شتافت و ازآنجایی که از دوران حضور در لبنان با دکتر مصطفی چمران آشنایی داشت. در ستاد جنگ‌های نامنظم همراه با دکترچمران به مبارزه با دشمنان بعثی پرداخت. محمد قورچانی با شرکت در عملیات‌های متعدد «پارتیزانی» در مناطق جنگی جنوب کشور، خصوصا در شوش دانیال، به عنوان یک رزمنده شجاع شهرت یافت.
زمانی که در محله‌ای مستضعف نشین در تهران ساکن بود، اهل محل او را به نام «محمد جوشکار» می‌شناختند. دلیل این نامگذاری نیز این بود که بیشتر خانواده‌هایی که در محل با هم اختلاف داشتند و زن و شوهر‌هایی که ناسازگاری می‌کردند و می‌خواستند از یکدیگر جدا شوند، را به خانه می‌آورد و یا به خانه خودشان می‌رفت و آنها صلح و صفا می‌داد و به ادامه زندگی دلگرم می‌کرد. آری او جوش دهنده و پیوند دهنده خانواده‌ها بود.
استاد در همه حال، شاگردان و دوستانش را به رعایت اخلاق و نماز اول وقت سفارش می‌کرد و خود نیز پیشرو بود. تکواندو کاران اصفهان، خواندن سوره والعصر را از او به یادگار دارند.
سرانجام، ابوفاضل، وی فرمانده گردان تیپ۲۵ کربلا بود که در سومین روز از فروردین ۱۳۶۱ طی عملیات فتح المبین در جبهه رقابیه بر اثر اصابت ترکش گلوله مستقیم تانک به شهادت رسید. بنا به وصیت خودش، پیکر مطهر شهید محمد قوچانی در ردیف اول گلزار شهدای سید محمد خمینی شهر آرام گرفت.
فرازی از وصیت‌نامه شهید:
مساله خیلی مهم این است که ما بالاخره با چنگ و دندان عراقی‌ها را بیرون می‌ریزیم. ولی الان باید نهاد‌ها و نیرو‌های انقلابی در کلیه شهرستان‌های ایران یکسری نیرو‌های مومن و وفادار به انقلاب را با یکسری آموزش‌های رزمی در سطح خیلی بالا آشنا کنند که بمحض اینکه دشمن رانده شدند، آنها مرزبانی را انجام دهند تا اینکه رژیم بعث ازبین برود.
انتهای پیام/ 119
