به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، از زمان آغاز ناآرامی‌های سوریه در سال ۲۰۱۱ میلادی ده‌ها هزار ستیزه‌جوی خارجی از کشور‌های عربی، آسیایی و اروپایی برای پیوستن به جنگ علیه حکومت وقت سوریه به این کشور هجوم آورده‌اند و نقشی مهم در نبرد‌های شمال سوریه و تسلط گروه تروریستی هیئت تحریر شام (جبهه النصره سابق) به سرکردگی ابومحمد الجولانی (احمد الشرع) ایفا کردند. سرنوشت این ستیزه‌جویان خارجی که شماری از آنها در حکومت شورشیان سوری مناصبی به دست آورده‌اند، یکی از مهم‌ترین موانع در مسیر لغو تحریم‌ها علیه سوریه هستند.
به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، کشور‌های غربی خواستار اخراج آنها از سوریه به عنوان پیش‌شرطی برای کاهش تحریم‌ها شده‌اند. با این حال الجولانی با معضل حساس دست به گریبان است، او به دنبال جلب رضایت این جنگجویان خارجی است تا مانع از خشونت و کودتای آنها علیه خود و یا انجام حملات تلافی‌جویانه در داخل سوریه شود. نشست ریاض در ماه مه ۲۰۲۵ میلادی میان الجولانی و ترامپ که با حضور ولیعهد سعودی برگزار شد، نقطه عطفی تعیین‌کننده در روابط سوریه و آمریکا به شمار می‌رود.
در پی این نشست، واشنگتن پنج شرط مشخص از دمشق مطالبه کرد که مهم‌ترین آنها اخراج جنگجویان خارجی، بستن اردوگاه‌ها و دفاتر گروه‌های مقاومت فلسطینی و واگذاری مراکز نگهداری از عناصر داعش به مقامات سوری بود.
در مقابل، ترامپ لغو تحریم‌های آمریکا را به اجرای این مفاد مرتبط کرده و الجولانی را در موقعیت دشواری بین جلب رضایت متحدان بین‌المللی و حفظ ائتلاف‌های داخلی خود قرار داده است.
در همین ارتباط، الجولانی در سخنانی درتضاد با خواسته غربی‌ها در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز به احتمال اعطای شهروندی سوریه به جنگجویان خارجی که سال‌ها در این کشور زندگی کرده‌اند و به گفته او «محکم در کنار انقلاب ایستاده‌اند» اشاره کرد. این پیشنهاد نگرانی گسترده‌ای را در محافل غربی برانگیخته که نگرانند سوریه به پناهگاهی امن برای جهادگرایان تبدیل شود.
در همین حال، الجولانی با تأکید بر تعهد سوریه به جلوگیری از استفاده از خاک خود برای تهدید هر کشور دیگری، تلاش کرد تا به جامعه بین‌المللی اطمینان خاطر دهد. نیویورک تایمز در یک تحقیق میدانی گزارش داد که موضوع جنگجویان خارجی در بحبوحه تغییرات سیاسی فعلی همچنان موضوع جنجال داخلی و بین‌المللی است به طوری که برخی از مقامات جدید سوریه این جنگجویان را «همرزمان» می‌دانند، در حالی که کشور‌های غربی، به رهبری آمریکا با نگرانی شدید به آنها نگاه می‌کنند.
این روزنامه افزود که بسیاری از این جنگجویان به دلیل ترس از پیگرد قانونی نمی‌توانند به کشور‌های خود بازگردند و این امر ارتباط آنها با جامعه سوریه را پیچیده‌تر می‌کند. نیویورک تایمز به نقل از یک جنگجوی مصری که با یک زن سوری ازدواج کرده و در حومه ادلب ساکن است، نوشت: اینجا خانه من است.
من جای دیگری برای رفتن ندارم.» یک جنگجوی داغستانی به نام عبدالله ابریک (۳۶ ساله) که در دمشق در زمینه واردات کار می‌کند، هم گفت: غیرممکن است که الجولانی ما را رها کند. ما همواره در کنار او بودیم و اکنون تمایل داریم گذرنامه سوری بگیریم.
بر اساس برآورد‌های دیپلماتیک، تعداد ستیزه‌جویان خارجی باقی‌مانده در سوریه بین ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ نفر است که بیشتر آنها از اویغور‌ها و اتباع مناطق تحت کنترل روسیه و کشور‌های عربی و اروپایی هستند.
درگیری‌های اخیر در ادلب که بین نیروهای وابسته به دولت الجولانی و گروهی از جنگجویان فرانسوی به نام «تیپ الغرباء» در اردوگاه فرانسوی در شهر حارم واقع در شمال ادلب رخ داد، این موضوع پیچیده را بار دیگر به صدر اخبار بازگرداند.
دیدبان حقوق بشر سوریه چند روز پیش گزارش داد که نیروهای امنیت عمومی دولت شورشیان ادعا کرده‌اند که عمر دیابی معروف به «اومسن»، فرمانده تیپ الغرباء که اردوگاه مهاجران فرانسوی (که اکثر آنها اصالتاً الجزایری، مراکشی، تونسی و آفریقایی هستند) را تحت کنترل خود دارد، بدون هماهنگی با دمشق بر این اردوگاه اعمال سلطه می‌کند.
انتهای پیام/955
