گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: در دل زمستان سیاسی واشنگتن، جایی که برف اختلافات بر کاخ سفید و کنگره می‌بارد، تعطیلی دولت به چهلمین روز خود رسیده است. این بحران پروازهای سراسری را مختل کرده، کمک غذایی میلیون‌ها شهروند را در معرض خطر قرار داده و کارمندان فدرال را بدون حقوق گذاشته است. سناتورها در واشنگتن برای جلسات فشرده آخر هفته مانده‌اند تا راهی برای پایان بن‌بست بودجه بیابند، اما تاکنون نشانه‌ای از پیشرفت مشاهده نشده است.
رهبران جمهوری‌خواه امیدوارند با رای‌گیری درباره بسته جدید، دولت را تا ژانویه بازگشایی و همزمان بودجه کامل سالانه را برای بخش‌های کلیدی دولت تامین کنند. «جان تون» رهبر اکثریت سنا از داکوتای جنوبی، روز شنبه اعلام کرد: «ما تنها چند رای تا تصویب لایحه بازگشایی دولت فاصله داریم.» با این وجود، حمایت لازم از سوی دموکرات‌ها هنوز تضمین‌شده نیست و مذاکرات در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
دموکرات‌ها بر تمدید یارانه‌های مرتبط با طرح «اوباماکر» پافشاری می‌کنند. در صورت انقضای این یارانه‌ها در ژانویه، حق بیمه برای میلیون‌ها نفر بیش از دو برابر خواهد شد. جمهوری‌خواهان این پیشنهاد را رد کرده‌اند، اما به ایده‌ای از گروه کوچکی از دموکرات‌های میانه‌رو تمایل نشان داده‌اند. این ایده به این صورت است که در ازای برگزاری رای‌گیری دوباره برای تمدید یارانه‌های اوباماکر، تعطیلی پایان یابد. اگرچه هیچ تضمینی برای تمدید قطعی این طرح وجود ندارد.
«برنی سندرز» سناتور مستقل ورمونت که با دموکرات‌ها همکاری دارد، این وعده را بی‌فایده خواند و تاکید کرد که بدون تعهد رئیس مجلس و رئیس‌جمهور به حمایت و امضا، چنین اقدامی تنها ژستی توخالی است.
دونالد ترامپ اما هیچ نشانه‌ای از تمایل به سازش نشان نمی‌دهد. او بار دیگر جمهوری‌خواهان را به حذف قاعده فیل‌باستر سنا فراخوانده است؛ قاعده‌ای که پیشبرد بیشتر لوایح را به حمایت ۶۰ سناتور وابسته می‌کند. جی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور و سناتور سابق اوهایو، در طی پیامی در شبکه‌های اجتماعی، این پیشنهاد را تایید کرد و گفت کسانی که خواهان حفظ فیل‌باستر هستند، در اشتباهند. این رویکرد نه تنها تعطیلی را طولانی‌تر می‌سازد، بلکه تعادل دموکراتیک سنا را به خطر می‌اندازد و زمینه را برای سلطه یک‌جانبه یک حزب فراهم می‌کند.
در همین حال، سناتورهای میانه‌رو مانند جین شیهن از نیوهمپشایر با همکاری برخی جمهوری‌خواهان معمولی، بر روی لوایحی کار می‌کنند که بودجه کمک غذایی، برنامه‌های کهنه‌سربازان و بخش تقنینی را تامین کند و بقیه دولت را تا دسامبر یا ژانویه تمدید نماید. این طرح تنها با وعده بی‌پشتوانه رای‌گیری آینده بر یارانه‌های سلامت همراه است و تضمینی برای نتیجه مثبت آن وجود ندارد. هنوز مشخص نیست آیا دموکرات‌های از آن حمایت خواهن کرد یا خیر. حتی در صورت دستیابی به توافق، ترامپ احتمالا تمدید یارانه‌ها را نپذیرد. حتی مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان، نیز از تعهد به چنین رای‌گیری‌ای خودداری کرده است.
جمهوری‌خواهان برای پیشبرد طرح تنها به پنج رای اضافی نیاز دارند و گروه مذاکره‌کننده شامل ۱۰ تا ۱۲ سناتور دموکرات است. برخی جمهوری‌خواهان تمایل به تمدید اعتبار مالیاتی دوران کرونا برای یارانه‌ها دارند، اما خواستار اعمال محدودیت‌های جدید بر درییافت‌کنندگان یارانه هستند.
لیندزی گراهام از کارولینای جنوبی اظهار داشت: «ما این سیستم فَشَل را با چیزی بهتر برای مردم جایگزین خواهیم کرد.» این پیشنهاد، یارانه‌ها را از مسیر درست خارج کرده و در عمل، حمایت از اقشار نیازمند را محدودتر می‌سازد.
ترامپ خواهان پایان دادن به هر چه سریع تر به تعطیلی است؛ اما این تمایل وی تنها منوط بر حذف فیل‌باستر است تا بدین ترتیب دموکرات‌ها را کنار بزند. جمهوری‌خواهان این درخواست را نپذیرفته‌اند و جان تون به بسته‌ای دوحزبی چشم دوخته که شبیه پیشنهاد میانه‌روهای دموکرات باشد. وی هنوز وارد مذاکره نشده و مشخص نیست چه وعده‌ای درباره یارانه‌های اوباماکر ارائه دهد. این بسته جایگزین لایحه مجلس سنا خواهد شد که دموکرات‌ها از اول اکتبر تاکنون ۱۴ بار آن را رد کرده‌اند؛ لایحه‌ای که بودجه را تنها تا ۲۱ نوامبر تمدید می‌کند.
دموکرات‌ها اکنون با انتخابی دشوار روبرو هستند. یا باید به مبارزه برای تمدید واقعی یارانه‌ها ادامه دهند و درد ادامه فرایند تعطیلی آسیب آفرین را به جان بخرند، یا به بازگشایی دولت رای داده و وعده مبهم جمهوری‌خواهان برای رای‌گیری آینده را باور کنند. در روز شنبه ،چاک شومر تاکید کرد: «دست روی دست گذاشتن خیانت است. اگر کنگره کار نکند، مردم آمریکا روز به روز ورشکسته‌تر می‌شوند، بیمه خود را از دست می‌دهند و بیشتر درگیر بیماری می‌شوند.»
رای‌گیری آزمایشی ممکن است در روزهای آینده برگزار شود و نتیجه آن می‌تواند تعیین‌کننده مسیر این بحران باشد، اما در فضای پرتنش کنونی، چشم‌انداز روشنی برای حل‌وفصل دیده نمی‌شود. تعطیلی دولت که از اول اکتبر آغاز شده، نه تنها خدمات عمومی مانند پروازها، کمک‌های غذایی و برنامه‌های حمایتی را فلج کرده، بلکه اعتماد شهروندان به نهادهای حاکمیتی را به شدت تضعیف کرده و اساس دموکراسی آمریکایی را در معرض فرسایشی بی‌سابقه قرار داده است. میلیون‌ها خانواده که بر کمک‌های دولتی تکیه دارند، در بلاتکلیفی به سر می‌برند، کارمندان فدرال بدون حقوق روزگار می‌گذرانند و اقتصاد ملی با اختلالاتی روبرو است که می‌تواند به رکودهای گسترده‌تر منجر شود.
دونالد ترامپ، با پافشاری سرسختانه بر حذف قاعده فیل‌باستر و امتناع قاطع از تمدید فوری یارانه‌های اوباماکر، بر شدت این تنش‌ها می‌افزاید و گویی عمداً بر آتش اختلافات حزبی می‌دمد. این رویکرد، که ریشه در علاقه ترامپ به زورگویی و تک‌روی دارد، رنج میلیون‌ها شهروند آمریکایی را نادیده می‌گیرد. ترامپ، که زمانی با شعارهای پرطمطراق «بازگرداند جلال و شکوه به آمریکا» و وعده‌های رفاه برای همه به قدرت رسید، اکنون سیاست‌هایی را پیش می‌برد که دقیقاً خلاف این ادعاها عمل می‌کنند. وی به جای اتحاد، تفرقه را دامن می‌زنند؛ به جای حمایت از آسیب‌پذیران، فشار بر اقشار ضعیف جامعه را افزایش می‌دهند و در نهایت، به جای تقویت دموکراسی، بنیادهای آن را تضعیف می‌کنند.
این اختلافات موید آن است که منافع حزبی، بر منافع مردم آمریکا اولویت داشته و عواقب بلندمدتی مانند کاهش سرمایه‌گذاری عمومی، افزایش نابرابری‌ها و حتی بی‌ثباتی اجتماعی را با خود به همراه دارد. اگر این بن‌بست ادامه یابد، تاریخ ترامپ را نه به عنوان نجات‌دهنده آمریکا، بلکه به عنوان عامل تشدید شکاف‌های عمیق جامعه آمریکایی به یاد خواهد سپرد.
انتهای پیام/ 134
