گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ انقلاب اسلامی ایران در حقیقت خود یک رویش و دگرگونی غیرقابل انکار به همراه داشت و آن، این بود که توانست همه مفاهیم قبل از خود را تغییری اساسی بدهد. یکی از این مفاهیم مسئله «زن» و نوع نگاه به آن بود. انقلاب اسلامی توانست زن را هویتی تازه ببخشد، هویتی که پیش از آن قلب ماهیت شده بود و نمی‌توانست زن را به هدف غایی خود برساند. متاسفانه همه مظاهر رژیم طاغوت که علی‌الظاهر رنگ و بویی ملی داشت، علیه زنان جامعه بود.
زن ایرانی انقلابی در بیان رهبر معظم انقلاب اسلامی در واقع زن «نه شرقی، نه غربی» است؛ زنی که نه شاخه در غرب دارد و نه از شرق ریشه می‌گیرد؛ نه زن سترون و ایستای شرقی و نه زن بی‌هویت و یک بعدی غربی است؛ بلکه زنی است که به خاستگاه اصلی خود، به فرهنگ غنی ملی و آموزه‌های متغن دینی بازگشته است. زن ایرانی انقلابی یعنی همان زن «نه شرقی، نه غربی»، زنی متعالی و متمدنی است که باید الگوی شرق و غرب باشد نه آنکه می‌تواند باشد. اگر این زن با این مختصات و مقیاس انسانی که دیگر تک ساحتی نیست و واجد زوایا و ابعاد متعددی است در فضای انقلاب اسلامی امکان وجود دارد چرا نباید برای زنان دنیا الگو باشد؟ و چرا باید هنوز از غرب به انحطاط رسیده در حال احتضار الگو بگیرد؟
نوشتاری که در ادامه قسمت اول آن را می‌خوانید حدود زن «زن نه شرقی، نه غربی» را در اندیشه رهبر معظم انقلاب اسلامی مشخص و ابعاد و ویژگی آن را ترسیم می‌کند. مطالعه این سطور کمکی است برای تربیت دخترانی که باید در گام دوم انقلاب اسلامی زنانی باشند تحول آفرین، اثرگذار و پیشرو.
حقیقت زن بودن
«عنصر اصلی تشکیل خانواده [و حافظ آن] زن است، نه مرد. بدون مرد، ممکن است خانواده‌ای باشد. یعنی اگر فرض کنیم در خانواده‌ای، مرد خانواده حضور نداشته باشد، یا از دنیا رفته باشد، زن خانواده اگر عاقل و با تدبیر و خانه‌دار باشد، خانواده را حفظ می‌کند؛ اما اگر زن از خانواده‌ای گرفته شد، مرد نمی‌تواند آن را حفظ کند. علت اینکه اسلام این قدر به نقش زن در داخل خانواده اهمیت می‌دهد، همین است که زن اگر به خانواده پایبند شد، علاقه نشان داد، به تربیت فرزند اهمیت داد، برای آنها آذوقه‌های فرهنگی فراهم کند، نسل‌ها در آن جامعه، بالنده و رشید خواهند شد. این، هنر زن است و منافاتی هم با درس خواندن و درس گفتن و کار کردن و ورود در سیاست و امثال اینها ندارد.»
بیانات در اجتماع زنان خوزستانی ۲۰ اسفند ۱۳۷۵
تربیت فرزند شغل اول زن است
«کمال زن در غلبه عواطف اوست و این به دلیل این است که شغل اول زن تربیت فرزند است. [نه اینکه]شغل دیگر نداشته باشد. اسلام مانع نیست، اما اولین و اساسی‌ترین و پراهمیت‌ترین شغل زن، مادری است. مادر خوب بودن، اهمیت و ارزشش از ریاست جمهوری هم بالاتر است. برای این کار عاطفه لازم است. خدا این موجود را با این عواطف خروشان آفریده تا مادری کند. اگر مادری لنگ بماند، نسل انسان منقطع می‌شود. یا انسان‌هایی که به جامعه وارد می‌شوند، انسان‌های کاملی نخواهند بود.»
بیانات در جلسه پرسش و پاسخ در مسجد ابوذر تهران ۶ تیر ۱۳۶۰
انسانیت با زن معنا پیدا می‌کند
«زن با نقاط قوت زنانه خود که خدای متعال در وجود او به ودیعه گذاشته است همراه با ایمان عمیق، با استقرار ناشی از اتکاء به خداوند، با عفت و پاکدامنی که فضای پیرامون او را نورانیت میبخشد می‌تواند در جامعه یک نقش استثنایی ایفا کند؛ [که]هیچ مردی قادر به ایفای [آن] نیست. مثل کوه استواری از ایمان، در عینحال مثل چشمه جوشانی از عاطفه و محبت و احساسات زنانه، [خانواده]را از چشمه صبر و حوصله و عاطفه خود سیراب می‌کند.
انسان‌ها در چنین آغوشی [مادرانه زن] تربیت شوند. اگر زن با این خصوصیات در عالم وجود نبود، انسانیت معنا پیدا نمیکرد. این، معنای ارزش زن و زن است؛ چیزی که مغز متحجر مادی غربیها نمی‌تواند آن را بفهمد. کسانی که از دین و معنویت بهرهای نبردهاند، نمیتوانند چنین عظمتی را درک کنند. آنهایی که شاخصه زن را در زیور و آرایش و سبکسری و بازیچه قرار گرفتن در دست مردان میدانند، نمیتوانند اساس هویت زنانه را در منطق اسلام و در نظر اسلام درک کنند. زن به یک جایگاه مصنوعی و تشریفاتی احتیاج ندارد؛ جایگاهی که دون شأن متانت و سکینه و آرامش روحی اوست. زن، می‌تواند محیط پیرامون خود را در چه داخل خانه، چه در هر محیطی که باشد به طرف معنویت، پیشرفت و علو مقامات علمی و عملی سوق دهد.»
بیانات در دیدار اقشار مردم ۲۵ خرداد ۱۳۸۴
انتهای پیام/ 161
