در سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) ساری در قاب اشک و ایمان ایستاد؛ مردمی که با دل‌های آکنده از عشق و افتخار، شهیدان گمنام را بر شانه گرفتند و هر گامشان روایت جاودانگی بود. پرچم‌ها در باد رقصیدند، صلوات‌ها در آسمان پیچید و تابوت‌های سبک، اما سنگین از خاطره، در میان زمزمه‌ی چاووشی‌خوان و سوز مدیحه سرایی مداحان به خانه‌ی ابدی رسیدند. این قاب، نه تنها تصویری از وداع، که آئینه‌ای از آغاز را به تصویر کشید؛ آغاز راهی که با خون شهیدان روشن شده و تا همیشه در حافظه‌ی یک ملت باقی خواهد ماند.
