گروه استانهای دفاعپرس - مهدیه معتمدی؛ جهان امروز، زن را در میان دو لبهی قیچی قرار داده است. یک لبه، «تحجر و سنتهای غلط» است که زن را محبوس و بیاثر میخواهد، و لبهی دیگر «تجدد و فمینیسم غربی» است که زن را ابزاری برای سرمایهداری میبیند. اما در این میان، انقلاب اسلامی روایتی سوم را گشود: «زنِ تمدنساز.»
شجاعتِ زنِ تمدنساز تنها در میدان جنگ نیست؛ شجاعت او امروز در «انتخاب» است. شجاعت یعنی در دنیایی که برهنگی را آزادی مینامد، او آگاهانه «عفاف» را انتخاب کند تا امنیت روانی جامعهاش را تضمین کند. ایستادگی یعنی در زمانهای که تبلیغات رسانهای، زنِ موفق را تنها در بیرون از خانه ترسیم میکنند، او با افتخار «خانواده» را اولویت اول خود بداند و همزمان در عرصههای علمی و اجتماعی نیز بدرخشد.
زن تمدنساز، جمعِ اضداد است؛ هم در قلههای علم و ورزش میایستد و هم گرمای کانون خانواده را حفظ میکند. او تمدنساز است، چون میداند جامعهای که «مادر» نداشته باشد، شاید پیشرفت تکنولوژیک کند، اما «اخلاق» و «آرامش» را میبازد.
نقش این زنان در پیچ تاریخی امروز، حیاتیتر از همیشه است. آنها حافظانِ «سبک زندگی» در برابر هجوم فرهنگی هستند. هر چادری که بر سر میماند و هر فرزندی که با تربیت صحیح به جامعه تقدیم میشود، آجری است در بنای تمدن نوین اسلامی. زن ایرانی ثابت کرده است که برای تاریخساز بودن، نیازی به مردوار شدن نیست؛ میتوان با تمام ظرافتهای زنانه، مسیر تاریخ را تغییر داد.
انتهای پیام/
