به گزارش سایر رسانه های دفاع پرس؛ وقتی که به سالگرد رحلت امام خمینی(ره) نزدیک میشویم، صحنههایی از پیکر امام در یک اتاقک شیشهای، بر سر و صورت زدن مردم و گریههای مادر و مادربزرگها با دیدن تصاویر عزاداری از تلویزیون برایم تداعی میشود؛ تصاویری که از دوران کودکی در ذهنم نقش بسته است.
بعد از گذشت 27 سال، حبیبالله صادقی که در تدارک اتاقک شیشهای برای تشییع پیکر امام (ره) نقش داشته، درباره این روز در گفتگوی خود با فارس اظهار داشت: روز رحلت امام (ره) به قدری سخت بود که احساس میکردیم پایان دنیاست. به عنوان نقاش و هنرمند باید برای برگزاری مراسم آماده میشدیم. علیرغم اندوهی که داشتیم، شب تا صبح نقاشی میکردیم.
وی درخصوص روند آمادهسازی اتاقک شیشهای گفت: کارخانه یخچالسازی این اتاقک شیشهای را آماده کرده بود. به همراه هیاتی که آقای رجبی معمار هم حضور داشت، برای بازدید اتاقک رفتیم.
صادقی افزود: بعد از تحویل این محفظه، دور تا دور و داخل آن را با پارچه سبز رنگ و گلهای رنگارنگ آماده کردیم. از طرفی نگران بودیم که اگر پارچه زیادی داخل اتاقک شیشهای بگذاریم، ممکن بود جلوی عبور هوا به آن محفظه گرفته شود.
وی افزود: آن اتاقک شیشهای با همکاری دوستان آماده شد؛ با حضور حاج احمد آقا به وسیله جرثقیل پیکر امام(ره) را بالای کانتینر گذاشتند. من آخرین کسی بودم که پیکر امام را تحویل گرفتم و داخل اتاقک شیشهای قرار دادم.
این هنرمند عرصه مقاومت گفت: از طرفی دیگر باید نقاشی و تابلوهایی برای راهپیمایی رحلت امام آماده میشد؛ حدود 40-30 نفر جمع شدیم و عکسها و تابلوها را نقاشی کردیم. آن دو روز هنرمندانی که میخواستند احساس عاشقانهشان را نسبت به امام ابراز کنند، تابلویی میکشیدند و کنار آن اتاقک شیشهای قرار میدادند. مردم هم لحظات دردناک و تلخی را با برگزاری مراسم دعای کمیل و سینهزنی طی میکردند.
