به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع پرس، وقتی گوینده اخبار ساعت 20 / 22 روز شنبه سیزدهـم خـرداد 1368 از اتمام یک آرامش موقت که پس از پایان یک دوره نابهسامانی و اضطراب و جنگ میگفت؛ مردم ناباورانه تنها دعا، دعا میکردند این خبر تنها یک شوک برای بازگرداندن حال و روز طبیعیشان از دوقطبی سازیهای موجود در کشور باشد ولی صبح روز بعد یعنی 14 خرداد ساعت 7 صبح اولین خبری که از رادیوی سراسری ایران با صدای حیاتی گوینده رادیو به جهان مخابره شد به شرح زیر بود : "انا لله و انا علیه راجعون"
گویی ترس پنهان مردم از اتفاقی که نباید، به واقع افتاده بود. امام دلها، خمینی کبیر و بنیانگذار انقلابی که مردم برای آن با تمام وجود رهبرشان را یاری کرده بودند؛ دعوت حق را لبیک گفته بود. و حالا همه مردم از هر قشر و تباری بدون هیچ هدفی به خیابانها میآمدند تا با هم برای دردی مشترک و ناباوری یکسان بگریند و به سر و صورت خود بزنند. روز و شـب پانزدهـم خرداد 68، میلونها نفر از مردم تهران و عزادارانی که از شهرها و روستاها آمـده بـودند، در محل مصلاى بـزرگ تهـران جمع شده بودند تـا بـراى آخـریـن بـار با پیکر مطهر مـردى که بـا قیـامش قـامت خمیـده ارزشها و کرامتها را در عصر سیاه ستـم استـوار کرده و در دنـیا نهـضتـى از خـدا خواهى و بازگشت به فطرت انسانى آغاز کرده بود، وداع کنند.
حالات مردم در مـراسـم تشییع و خاکسپارى این محبوب قلبها مانند خاکسپاری فردی عادی نبود چرا که دهها عاشق و دلداده این یار سفر کرده توان این غم را نداشتند و قـلبـشان از کار ایستـاد و پیکرهایى که یکـى پـس از دیـگرى از شـدت تـاثـر بیهوش میشد و روى دسـتهای مردم در امـواج جمعـیت به سـوى درمانگاهها روانه مىشـدند.
اما این انقلاب تنها با عشق به خمینی کبیر پایدار نمیماند بلکه باید جایگزینی دانا و فقیهی عادل همچون او مسند امور را در کوران دوقطبی و جنجال آن روزای انقلاب به دست میگرفت تا هر چشم طمعی از استکبار که با سفر ابدی معمار کبیر انقلاب دوباره برای ایران اسلامی دندان تیز کرده بود در همان نطفه خاموش میشد.
همین انتخاب به وقت و هـوشمندى خـبرگان ملت ایران که با همگامی ملت و بیت امام خمینی همراه شد همه امیدهاى ضـد انقلاب برای رخنه هر چند کوچک در کشورمان را بـر بـاد داد و این انتخاب شایسته عصر امام خمینـى در پهـنهاى وسیعـتر از گـذشـته را آغاز کرد.
اما برای تعیین جایگزین رهبری شایسته در روز چهاردهم خرداد 1368، مجلس خبرگان تشکیل شد و پس از قرائت وصیتنامه امام خمینى توسط حضرت آیه الله خامنهاى؛ تبادل نظر براى تعیین جانشینى امام خمینى و رهبر انقلاب اسلامى آغاز شد و پس از چندین ساعت سرانجام حضرت آیه الله خامنهاى ( رئیس جمهور وقت ) که خود از شاگردان امام خمینى سلام الله علیه و از چهرههاى درخشان انقلاب اسلامى و از یاوران قیام 15 خرداد بود و در تمام دوران نهضت امام در همه فراز و نشیبها در جمع دیگر یاوران انقلاب جانبازى کرده بود، به اتفاق آرا براى این رسالت خطیر برگزیده شد.
هنگامی که امام روزهای نامساعد پزشکى را میگذراندند و پزشکان گفتند که ایشان چند ساعتى بیشتر زنده نخواهند بود، جلسهاى با حضور برخى از اعضاى شوراى بازنگرى قانون اساسى، رؤساى قواى سه گانه و برخى دیگر از شخصیتها، نزدیک محل بسترى شدن حضرت امام تشکیل شد. اعضاى حاضر در این نشست، که در بعد از ظهر روز سیزدهم خرداد 1368 انجام شد، عبارت بودند از: حضرات آقایان خامنهاى، مشکینى، موسوى اردبیلى، امینى، هاشمى رفسنجانى، طاهرى خرم آبادى، خلخالى و احمد خمینى. این افراد، پیش از هر چیز، بر ضرورت تدوین برنامهاى منسجم و منظم، براى رویارویى با حادثهاى که وقوع آن، دور از انتظار نبود، به ویژه براى رهبرى پس از امام تأکید کردند.
در این جلسه، هر یک از این افراد، دیدگاه خود را در این باره مطرح کرد. برخى براى رهبرى، نام افرادى را که به ذهنشان مىرسید، مطرح کردند؛ اما توافقى در این باره حاصل نشد. سرانجام، به این نتیجه رسیدند که چون فردى را که مانند حضرت امام باشد، در میان خود سراغ ندارند، باید از راه دیگرى، که قانون اساسى پیشبینى کرده است، یعنى «شوراى رهبرى» استفاده کنند. با وجود آنکه آیتاللّه امینى (عضو کمیسیون رهبرى در شوراى بازنگرى قانون اساسى) در همان جلسه، بیان مىکند که در شرایط کنونى راهى جز این نداریم و تنها راه ممکن، شوراى رهبر است، بر نظر خود پافشارى کردند.
ولی در جلسه مجلس خبرگان رهبری که در روز پانزدهم خرداد تشکیل شد دو دیدگاه کلی مطرح بود؛ یکی تشکیل شورای رهبری و دیگری انتخاب یک فرد برای عهده دار شدن رهبری انقلاب که در مجلس خبرگان، پیشنهاد اول رای نیاورد و به تصویب نرسید ولی دیدگاه دوم توسط اعضاء پذیرفته شد وبه تصویب رسید؛ که بر این اساس حضرت آیت الله گلپایگانی (ره) و دیگری حضرت آیت الله خامنهای حفظه الله معرفی شدند. در رای گیری صورت گرفته که پانزده خرداد 1368 اتفاق افتاد، حضرت آیت الله گلپایگانی (ره) رای نیاورد و حضرت آیت الله خامنهای با کسب اکثریت آرا به عنوان رهبری برگزیده شدند.
