گروه اجتماعی دفاع پرس؛ مصطفی خدابخشی: آمارها هنوز نگران کننده است. هنوز تعداد زیادی از جوانان درهای کارگاه های صنعتی، ادارات و شرکت های دولتی را در برابر خود بسته می بینند.
برخی از آمارها می گویند که 5 میلیون بیکار در جامعه وجود دارد و برخی دیگر از آمارها با فاصله گرفتن از دستگاه های دولتی و شبه دولتی بی پرواتر سخن از وجود 6 میلیون بیکار در سطح جامعه 80 میلیونی ایران به میان آورده اند.
آماری که به جرات می توان از آن به عنوان یک زلزله بزرگ و پنهان اجتماعی یاد کرد که سال هاست در لا به لای دعواهای سیاسی یا به فراموشی سپرده شده و یا در اولویت های رده چندم جای گرفته است.
بازوی عنصر بی کاری در جامعه کنونی کشور در حالی هر روز رو به قطورتر شدن میگذارد که هیچ برنامه مدونی از سوی دستگاه های مهم و تاثیرگذار در حوزه اقتصاد و جوانان کشور مشاهده نمی شود و هر آنچه دیده و شنیده می شود به وعده های داده شده در پشت تیریبون های همایش ها و سمینارها خلاصه میگردد.
مقوله بیکاری چنان عریان شده که صراحتا رهبر معظم انقلاب از آن به عنوان یک درد بزرگ یاد می کنند. ایشان در بخشی از صحبت های خویش در جمع نمایندگان مردم در مجلس دهم آوردند که " خجلت و شرمندگی نظام از بیکاری یک جوان، از خجلت و شرمندگی جوان بیکار در خانواده خود، بیشتر است "
این بیان، یک موضوع مهم و اساسی با خود به همراه دارد و آن اینکه مسئولین اقتصادی کشور تنها یک راه در پیش دارند و آن اینکه با تکیه بر اقتصاد مقاومتی به جای پاس کاری کردن کم کاری های بین خود و دولت های قبلی زمینه را برای رشد و شکوفایی اقتصادی کشور که بستر ساز اشتغال در جامعه است فراهم آورند.
حرکت به سوی شکل گیری و تقویت صنایع تبدیلی و فرار از نظام تک بعدی متکی بر نفت یکی از مهمترین ابزارهای رسیدن به جامعه پویا و اشتغال زا محسوب می شود که متاسفانه سالهاست برخلاف وعده های داده شده در دستور کار دولت ها قرار نگرفت و باعث گردید قانون استقلال اقتصادی؛ با نگاه به بیرون و عدم توجه به توانمندی های داخلی بر روی زمین بماند و گرد فراموشی بر رخسار رنگ پریده آن بنشیند.
مجلس دهم به عنوان ریل گذار حرکت دولت در روزهای آینده به نظر می رسد یک دستور العمل جدی و اساسی در این زمینه را باید در پیش روی خود قرار دهد تا غول بیکاری بیش از این به عنوان یک سد ناشکستنی در برابر جوانان که سرمایه های بی بدیل اجتماعی برای نظام محسوب می شوند رخ نمایی نکند.
نباید فراموش شود که در صورت عدم توجه به این مهم عملا در زمین نظام سرمایه داری جهانی که سالهاست با ابزاری به نام تحریم به دنبال تهی کردن نظام از حمایت مردم است بازی کرده ایم و بخشی از خواسته های آنان را خواسته یا ناخواسته تامین نموده ایم.
مجلس جدید و با همکاری دولت و با تاکید بر این بخش از صحبت های مقام معظم رهبری که فرمودند " باید مشکلات اقتصادی به ویژه رکود و اشتغال حل شوند و صِرفِ صحبت، فایده ندارد " به دنبال راه درمان پایدار و پیشگیرانه باشند و از ایجاد هر گونه دعوای سیاسی برای تحقق این امر پرهیز کنند چرا که در این بین اولویت های حزبی به جای اولویت های مردمی جایگزین خواهد شد و باز به مانند قبل این جوانان و جمعیت بیکار جامعه است که در گرمای طاقت فرسای فشارهای اقتصادی سرشان بی کلاه می ماند و سرمایه ها با اسمی دیگر و در جایی دیگر سر در می آورند.
در صورتی که مجلس دهم با دقت و صراحت لهجه بتواند در حوزه اقتصادی ورود پیدا کند می توان این توقع را داشت که واحدهای تعطیل و نیمه تعطیل درهای خود را بار دیگر به روی جوانان جویای کار باز کنند و مرهمی بر درد 6 میلیون جمعیت بیکار باشند.
یقینا دست یافتن به این مهم عنصری کهکشانی و دور ازدسترس نیست و تنها مسئولین اقتصادی درمجلس و دولت با یک تعامل سازنده و شفاف می توانند برای تحقق آن گام بردارند.
