به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، مقام معظم رهبری در مراسمی که به مناسبت شهادت شهید بزرگوار سرلشکر علیرضا یاسینی و دیگر شهیدان حادثهٔ ۱۵ دی ماه سال ۱۳۷۳، برگزار شد با اشاره به رشادتهای شهید یاسینی فرمودند: "فقدان بزرگی بود؛ نه فقط برای شما برای من هم این طور بود. ولی خب چارهای نیست باید تحمل کرد. شهید یاسینی مردی مومن بود، پرتلاش بود، صادق بود، صمیمی بود و خود همینها موجب شده بود که به ایشان امیدوار باشم. در این حوادث سخت است که جوهر ما آشکار میشود و نیروها و تواناییهای درونی ما آشکار میشود، من به شهید یاسینی خیلی امیدوار بودم، همین حالا به ایشان (سرتیپ بقایی فرمانده سابق نیروی هوایی ارتش) میگفتم خیلی به این جوان امید داشتم برای آینده، ولی حالا خداوند متعال این جوری مقدر کرده بود، چارهای نیست باید تحمل کرد و این تقدیرات الهی است".
روز مقرر فرا میرسد، هواپیمای حامل فرماندهان ارشد نیروی هوایی، در ساعت ۴۲/۲۰ شب، به قصد تهران به پرواز درمی آید. هرچند دقایقی از پرواز نگذشته بود اما خلبان با برج مراقبت فرودگاه اصفهان تماس میگیرد و اعلام میکند پنجره کابین باز شده است و باید فرود اضطراری کند، اما در ۶۴ کیلومتری جنوب پایگاه اصفهان با زمین برخورد میکند و شهید یاسینی به آرزوی دیرینه خود میرسد و به دوستان شهیدش میپیوندد.
شهید یاسینی ۱۵ فروردین سال ۱۳۳۰ در آبادان به دنیا آمد. در سال ۱۳۴۸ وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندان دوران مقدماتی پرواز با هواپیماهای تی ۳۳، به منظور گذراندن دوره تکمیلی خلبانی و پرواز با هواپیماهای پیشرفته شکاری، به آمریکا اعزام شد. در مدت حضور در آمریکا دورههای آموزش پیشرفته خلبانی را ابتدا با پرواز با هواپیمای تی ۳۷ و سپس با پرواز با هواپیمای پیشرفته اف ۴ با موفقیت کامل به پایان رسانید و موفق به اخذ کارنامه خلبانی با هواپیمای فانتوم گردید و پس از بازگشت به ایران در پایگاه ششم نیروی هوایی در بوشهر مشغول به خدمت شد.
به همین مناسبت گفتگویی را با امیر محمود ضرابی یکی از همرزمان شهید سرلشکر یاسینی انجام دادهایم که تقدیم حضور میشود.
امیر ضرابی در رابطه با نحوه آشنایی خود با این شهید بزرگوار گفت: بهمن ماه سال ۱۳۴۶ من وارد دانشکده افسری شدم، و شهید یاسینی در سال ۱۳۴۸ وارد دانشکده افسری شد که از همانجا آشنایی ما رقم خورد. بعد از گذراندن سالهای پرواز، شهید یاسینی از بدو ورود که از آمریکا فارغ التحصیل شد و به ایران بازگشت با هواپیمای فانتوم آموزش را شروع کرد، سپس طبق قوانین موجود باید ساعتهایی در کابین عقب پرواز میکردیم و بعد به آموزش کابین جلو ارتقا مییافتیم وبعد درجه بندیها شروع میشود و از نان لیدر و لیدر درجه ۴ بعد ۳ بعد ۲ و بعد ا و درنهایت هم فرمانده خلبان میشدیم که شهید یاسینی با طی کردن تمامی این دورهها با نمرات بسیار بالا و ارزشمندی به درجه فرمانده خلبانی رسیدند.
وی در توصیف شخصیت شهید یاسینی افزود: شهید یاسینی فردی متواضع، کم حرف و بسیار پر کار و دور از حاشیه بودند، که هرگز اهل خودنمایی و تظاهر نبود، شخصیتی خاص و محبوب داشت.
وقتی شهید یاسینی افسر وابسته نظامی در پاکستان شد، پس از طی کردن مدارج ترقی در پرواز با شروع جنگ به جنگ وارد شد و بنده افتخار همرزمی با این شهید نصیبم شد تا از درس های آموزنده اش عبرت بگیرم .
امیر ضرابی گفت: به شهید یاسینی گفتم با اینکه حدود ۴ سال بیشتر نیست که در شرایط بد وآب هوایی خدمت میکنم اما خیلی سخت است، شما چطور ۱۲ سال در بوشهر تحمل کردید. گفتند من یک سربازهستم هرجا بگویند کار کن، کار میکنم، اینقدر ایشان درگیر خدمت و آموزش دادن به خلبانان بودند که هرگز به فکر خودش و استراحت نبود و این نشات گرفته از مسئولیت پذیری این شهید بزرگوار بود.
این همرزم شهید خاطر نشان کرد: معمولا در عملیات بیش از ۴ فروند هواپیما به پرواز در نمیآید، در یکی از ماموریتهای برون مرزی من و شهید یاسینی با ۸ فروند هواپیما به پرواز درآمدیم که باید از بوشهر در ارتفاع پایین به لب مرز میرسیدیم و دو هدف مختلف را انتخاب میکردیم میزدیم و برمی گشتیم که ایشان این ماموریت را به خوبی انجام داد و برگشت و بدون هیچ خستگی بعد از برگشت به ادامه کار در مرکز پرداخت.
وی همچنین بیان داشت: سالهای زیادی در بوشهر خدمت کردند و در همان پایگاه به عنوان فرمانده منصوب شد که آن پایگاه به نام این شهید بزرگوار نامگذاری شد.
امیر ضرابی خاطر نشان کرد: از این شهید بزرگوار یادگاران بسیار ارزشمندی چون فرزندان و همسر محترمشان باقی مانده که هرگز من جایی نشنیدم این عزیزان خواستهای داشته باشند و همیشه مورد لطف فرماندهان قرار دارند.
وی در مورد فعالیت شهید یاسینی در عملیات ها اضافه کرد: در اکثر عملیاتها این شهید عزیز شرکت داشتند و هرگز از جنگیدن خسته نشدند تا جایی که در تمامی صحنهها حضور داشتند. در طول دوران جنگ نسبت به تعداد خلبانها و ماموریتهای انجام شده بیشترین شهدا را داریم که بالغ بر ۲۸۰ خلبان شهید شدند حدود ۱۴۲ نفر هنوز جاویدالاثر هستند و بالغ بر ۵۰ نفر جانباز که همه در حفظ وتن کوشیدند.
همرزم شهید یاسینی همچنین افزود: شهید یاسینی یک فرماندهای بود که با از خودگذشتگیهایش پای نظام ایستاد و ماندگار شد و این آرامش امروز نتیجه خونهای افرادی چون شهید یاسینی است که امیدوارم ادامه دهندگان خوبی برای حفظ ارزشهایشان باشیم.
امیر ضرابی در توصیف شهید یاسینی گفت: شهید یاسینی بسیار مسئولیت پذیر و متعهد نسبت به کارشان بودند تا حدی که از ناحیه کمر و دست مجروح و جانباز ۵۵ درصد بودند، ولی هیچگاه درد کمر و مسئولیتهای فراوانی که داشت مانع از پروازهای جنگی او نمیشد. شهید یاسینی با انواع مختلف هواپیما از جمله اف ۴، اف ۵، میگ ۲۹، سوخو ۲۴ و پی اف۳ پرواز کرد که از این حیث، از خود یک رکورد بجای گذاشت ولی هواپیمای محبوب شهید یاسینی، اف ۴ (فانتوم) بود.
بخشی از وصیت نامه شهید یاسینی:
"من یک خلبان هستم سالها از بیت المال برایم هزینه کردهاند تا به اینجا رسیدهام. حال وظیفه دارم که دینم را ادا کنم. مگر نه اینکه همواره آرزو کردهایم کهای کاش در واقعه عاشورا میبودیم و فرزند زهرا (س) را یاری میکردیم؟ اکنون زمان آن فرا رسیده و همگان مکلفیم که برای لحظهای روح خدا را تنها نگذاریم. بنابرین از من انتظار نداشته باشید که بیش از این در کنارتان باشم به یقین اجر شما نیز که به تربیت فرزندان و امور خانه همت میگمارید و زمینه را برای حضور بیشتر ما در صحنه فراهم میکنید نزد خدا محفوظ خواهد بود.
اسامی شهدای حادثه 15 دیماه سال 1373:
1ـ سرلشکر شهید منصور ستاری
2ـ سرلشکر خلبان شهید مصطفی اردستانی
3ـ سرلشکر خلبان شهید علیرضا یاسینی
4ـ امیر سرتیپ شهید حسن رزاقی
5ـ سرلشکر شهید مهندس احمد شجاعی
6ـ امیر سرتیپ شهید امیر حسین جمشیدی
7ـ امیر سرتیپ دوم شهید بهرام شریفی ریاحی
8ـ امیر سرتیپ خلبان رضا جم منش
9ـ امیر سرتیپ فنی احمدرضا سنایی
10ـ سرگرد شهید یوسف پورزادی
11ـ سرگرد شهید عباسعلی محتشمی
12ـ سرگرد شهید محمدرضا محسنی
ادامه گفتگوهای انجام شده در مورد شهدای ۱۵ دی ماه در فواصل زمانی دیگر در خبرگزاری دفاع مقدس منتشر میشود.