سرهنگ دوم جانباز "جابر رضایی" راوی یادمان شهدای تمرچین در گفتوگو با خبرنگار دفاع پرس به بیان خاطرهای در خصوص شهید "علی اکبر اقبالی دوگاهه" از خلبانان دوران دفاع مقدس پرداخت که در ادامه میخوانید:
سرهنگ دوم جانباز جابر رضایی
جنگ شروع شد و دشمن با تمام توان به ایران حمله کرد، جنگی بسیار عظیم به ایران تحمیل شد. همه مردم از پیر و جوان بسیجی و غیر بسیجی نیروهای مسلح ارتش و سپاه با فرمان پیر جماران آماده ایثار و مبارزه شدند. دو ماه از اول جنگ نگذشته بود که خلبانان غیور ارتش پا به میدان گذاشتند و چه افتخارات بزرگی را برای کشور به ارمغان آوردند.
رژیم بعثی صدام واقعأ غافلگیر شده بود، به حدی که بهم ریختگی ارتش عراق کاملا مشهود بود. اول آبان ماه سال ۵۹ بود. بسیار آماده و فقط به فکر دفع تجاوز دشمن. ظفرهای زیادی را توانسته بود برای کشور به ارمغان بیاورد. تمام مأموریتها را به نحو احسن انجام داده بود و دشمن دل پری از او داشت. او کسی نبود جز سید علی اقبال دوگاهه.
سید علی اکبر سوار بر جنگنده به سمت عراق و شهر استراتژیک بغداد حرکت کرد. بسیاری از مناطق نظامی ارتش عراق را به آتش کشید. خوشحال از اینکه سیلی محکمی به صدام زده است. مسیر هوایی موصل را برای ورود به ایران انتخاب کرد ولی در مسیر هوایی برگشت هواپیمایش هدف اصابت موشک دشمن قرار گرفت و سقوط کرد.
خودش را از جنگنده به بیرون پرتاب کرد ولی زنده به دست نیروهای بعثی افتاد. او را به اسارت گرفتند. صدام که از او و خلبانهای ما کینهی سختی داشت دستور داد سید علی اکبر را به طرز فجیعی به شهادت برسانند.
نیروهای بعثی هر دو پای او را به تانک بستند. او را از وسط به دو نیم کردند. دژخیمان بعثی به همین هم اکتفا نکردند. صدام دستور داد نصف بدن او را در دروازه نینوا و نصف دیگر آن را در موصل دفن کنند.
دو سال پس از جنگ نیمی از پیکر او را در موصل پیدا میکنند و از مرز قصر شیرین با تجلیل و پذیرشی عالی به آغوش وطن باز میگردانند و پیکر مطهرش در جوار شهید سپهبد امیر صیاد شیرازی آرام میگیرد.
انتهای پیام/211
