تکاپوی آمریکا برای جلوگیری از شکست حتمی تروریست‌ها در حلب

به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، روند شتابان پیروزیهای ارتش سوریه و متحدانش در حلب از یک سو و تلاش پیگیر و مداوم عربستان و آمریکا برای سد کردن راه این پیروزیها و حمایت از تروریستها به گونهای است که باید پرسید واشینگتن نگران چیست؟

بر اساس گزارش پایگاه خبری- تحلیلی العهد، ادامه نبرد حلب و دستاوردهای ارتش سوریه و متحدانش از نگرانی آمریکا و متحد سعودی آن به اضافه بانکیمون دبیرکل سازمان ملل از پیروزیهای ارتش پرده برداشت؛ زیرا آنان بیم دارند که موفقیت عملیات نظامی ارتش سوریه و حامیانش در مبارزه با تروریسم به بیرون راندن کامل تروریستها از حلب و حومه آن منتهی شده و در نهایت شکست بزرگ تروریستها را به دنبال داشتهباشد.

بنابر اعلام منابع دیپلماتیک، اکنون روشن شدهاست که چگونه نگرانی این گروه موجب شد برای جلوگیری از دستاوردهای ارتش سوریه و نجات گروههای تروریستی از شکست حتمی در حلب و حومه، به مجموعه اقدامات و گامهای نظامی و دیپلماتیک دست بزنند؛ در نتیجه آمریکا و متحدانش بر موارد زیر متمرکز شد:

در سطح نظامی و میدانی این ائتلاف به استفاده از تمام برگههای نظامی خود متوسل شد؛ ازجمله گشودن مرزهای ترکیه برای انتقال هزاران فرد مسلح از مناطق مختلف  بهویژه حلب و اطراف آن تا حومه شمالی این استان و نیز تسریع عملیات مسلح کردن تروریستها به انواع سلاحهای پیشرفته.

نظارت بر حملات تروریستها برای بازگرداندن مناطق آزاد شده از سوی ارتش سوریه و متحدانش بخش دیگری از اقدامات نظامی و میدانی آمریکا برای کمک به تروریستها بود.

آمریکا و متحدانش برای تحقق این اهداف بیش از 10 هزار فرد مسلح را تحت نظارت کامل سرویسهای اطلاعاتی واشنگتن و ریاض و حتی آنکارا به انواع سلاح مجهز کردند؛ تا از آنان برای حمله به مناطقی که در حومه شمالی حلب از دست داده بودند و نیز شکست محاصره افراد مسلح در مناطق شرقی این استان استفاده کنند.

با این حال گروههای مسلح از بازپسگیری مناطقی که از آن بیرون رانده شده بودند ناتوان ماندند؛ حتی نیروهای ارتش سوریه و متحدانشان توانستند در زمانی کوتاه علاوه بر آزادسازی مناطق گستردهای از اشغال تروریستها، از مرحله دفاع به مرحله هجومی منتقل شوند؛ که این اقدام موجب بیرون راندن تروریستها از بسیاری از مناطق و بسته شدن محدود گذرگاههای باقیمانده آنان در محلهای شرقی حلب شد.

اما در سطح دیپلماتیک نیز هنگامی که آمریکا و متحدانش احساس کردند تروریستهای مسلح در تمام حملات خود برای شکست محاصره مناطق شرقی حلب شکست خوردهاند و برخی از آنان در پاسخ به فراخوان نیروهای ارتش سوریه در صدد خروج از این مناطق هستند، به اقدامی به اصطلاح انسانی متوسل شدند و درخواست آتشبس را مطرح کردند و حتی بانکیمون نیز بهطور غیرمنتظره  و البته به خواست آمریکا با آنان همراه شد.

هدف واقعی از طرح موضوع انسانی و آتشبس فراهم کردن فرصتی برای گروههای مسلح است که خود را بار دیگر ساماندهی کرده و در این فاصله آمریکا و متحدانش نیز بتوانند مقادیر بیشتری سلاح و افراد مسلح وارد سوریه کنند و این چیزی است که وزیر خارجه روسیه پس از دیدار با همتای آلمانی خود به آن اشاره کرد.

بنابراین باید پرسید دلیل اینهمه نگرانی و آمادهباش آمریکا و متحدانش و همچنین بانکیمون چیست؟

بر اساس دادههای موجود دیپلماتیک نبرد حلب اگر به طور کامل تعیینکننده درگیریهای سوریه نباشد، ولی کنترل بر آن به مثابه سنگ ترازویی است که با آن آغاز پایان جنگ در سوریه سنجیده میشود.

به عبارت دیگر اول اینکه هرکس در نبرد حلب پیروز شود با در دست داشتن برگ برنده بزرگتری راهی مذاکرات میشود و دوم اینکه پیروزی ارتش سوریه در حلب موجب بسته شدن مرزها با ترکیه و در نتیجه مسدود شدن راه تنفس افراد مسلح میشود؛ بهویژه اینکه نظام اردوغان همچنان در پاسخ به درخواست روسیه مبنی بر بستن مرزها مانور میدهد.

سوم اینکه بازگشت حاکمیت کامل سوریه بر حلب و حومه آن به معنی از بین رفتن هرگونه امکان تقسیم کشور است و این چیزی است که آمریکا از دستور کار خود درجنگ علیه سوریه حذف نکردهاست.

بر این اساس فشار آمریکا برای آتشبس در حلب همچنان ادامه دارد؛ زیرا متوجه شده است پیروزی ارتش سوریه و متحدانش در جنگ علیه تروریسم به معنی باخت هرچه بیشتر آمریکا و از دست دادن برگهای برنده خود است؛ بنابراین فقط دو گزینه برای آن باقی خواهد ماند: یا حضور ضعیف در مذاکرات ژنو که در نتیجه باید در مسیر حل و فصل سیاسی مورد توافق با روسیه در نشست وین گام بردارد و یا مشاهده شکست و ناکامی هرچه بیشتر افراد مسلح.

در این میان منابع دیپلماتیک تاکید دارند که با وجود توسل آمریکا و متحدانش به اعمال فشارها در ارتباط با آتشبس و نیز ارائه سلاحهای پیشرفته در اختیار افراد مسلح، سوریه و متحدانش تا زمانی که ائتلاف خصم با مسیر حل و فصل سیاسی مبتنی بر تضمین حاکمیت سوریه با رهبری بشار اسد مخالف است، بر ادامه آزادسازی مناطق باقی مانده حلب پافشاری دارند.

این درحالی است که استیفان دیمستورا، فرستاده سازمان ملل به سوریه نیز برای آغاز مجدد گفتوگوهای ژنو نتوانست کاری انجام دهد و حضور نمایندگان مخالفان را در آنجا توسعه دهد؛ به گونهای که فقط به حضور ائتلاف مخالفان محدود نماند و علاوه بر این نتوانست واشینگتن را متقاعد کند که در چارچوب حل و فصل سیاسی هیچ جایگزینی برای بشار اسد وجود ندارد. وی همچنین نتوانست مانع حمایت عربستان از تروریسم و تروریست ها در سوریه شود.

انتهای پیام/ 411