شهید علی پریمی

اهل مراقبه بود. در و دیوار اتاق را از احادیثی که روی تکه‌های کوچک کاغذ نوشته، پر کرده بود. می‌گفتم، «چرا اتاقت اینطور است؟ کمی مرتب باش!» می‌گفت، «این‌ها را چسبانده‌ام که هروقت چشمم به آن‌ها افتاد، یادم باشد باید به آن احادیث عمل کنم.»