وارد دانشگاه تهران که شدم یکی از دوستان نازنینم را دیدم که از قم برای مراسم آمده‌بود‌. حرف مشترک‌مان، شرمندگی از این حادثه‌ی تلخ بود. شرمندگی که در صورت خیلی از نمازگزاران هم کاملاً احساس می‌شد.