پاسگاه جفیر

«سید محمد علوی» در بیان خاطراتش از جبهه گفت: سمت راست ما پلی بود که هنوز مانده بود و جلوی این پل یک کانال بود. این کانال عمقش خیلی کم بود و بین بچه‌ها به «کانال مرگ» معروف شده بود. سمت راست ما آب بود و این پل برایمان ایجاد خطر می‌کرد. امکان داشت دشمن بیاید و مواضع ما را شناسایی کند، به همین خاطر مجبور بودیم کانال را نگه داریم. فاصله بین ما و دشمن هم فقط رودخانه بود.