نوبل و الزهرا

دوست داشتم، پسرم را در رخت دامادی ببینم. هر بار که به ماموریت می‌رفت، می‌گفتم: «کی سر و سامان می‌گیری. دختری را برایت انتخاب کنم تا هر چه زودتر ازدواج کنی؟» هرگز به من نه نگفت و با گفتن «ان‌شاءالله» به صحبت خاتمه می‌داد.