گوهر یک دانه

«بلافاصله رفتیم سراغ شهدا. مشخصات علی‌اکبر را به نگهبانان آن قسمت بیمارستان دادیم و او هم یک راست ما را برد بالای سر پیکر همان شهید مجهول‌الهویه. علی‌اکبر با چهره بی‌رنگ با مشتی گره کرده، انگار که هنوز هم می‌شد صدای الله اکبرش را بشنوی، آرام خوابیده بود.»