طلعت نیکنام

نمی‌دانستم چگونه با پسرم روبه‌رو شوم؛ همین که چهره حسنم را پیچیده در کفن سفید دیدم، سنگینی یک دست را روی سینه‌ام احساس کردم. انگار که یک نفر دستش را روی قلبم گذاشت.