دانشجو و طلبه

روحانیت همواره در اعصاری که با خطر همراه بوده در مأذنه‌ها اذان گفته‌اند که جای این فرهنگ ارزشی در بین دانشجویان دانشگاه‌ها خالی بود؛ با وحدت حوزه و دانشگاه این خلأ تا حدود زیادی جبران شد و همدلی دانشجو و طلبه به ثمر نشست. آنها با سر دادن گلبانگ اذان سعی داشتند مردم بصیر و آگاه بمانند و ناهنجاری‌ها، جامعه را آلوده نسازد.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: اگر می‌بینیم دانشگاه‌ها در پژوهش‌ها و نیروهایی که تربیت می‌کنند به حال جامعه مفید نیستند این معضلات ریشه فرهنگی دارد که ما اساسا زیاد مفید زندگی کردن را تمرین نکردیم.