وی در توضیحاتی با بیان اینکه امروز ایادی استکبار و غرب به هرطریقی میخواهند، روح و جسم ایرانی را تسخیر کنند و او را از مسیر«سیرالی الله» باز دارند، گفت: هدف دشمن این است که با خدشه دارکردن فرهنگ، آداب و سنن دینی مذهبی، ما را بی هویت کرده و تسلیم خواستههای خودشان کنند.
این شاعر آئینی تاکید کرد: چون مستحکمترین سنگرها، سنگر اعتقادات و باورهای دینی است، از این رو دشمن آن را مورد هجمه قرار داده است. در مکتب شیعه، واقعه عاشورا، قلعه مستحکمی است. هرکس به آن قلعه پناه ببرد تسخیرناپذیر میشود. دشمن امروز سعی میکند آن قلعه و پایههای اعتقادی امت شیعی را هدف قرار دهد تا به هرنحوی آن را سست کرده و از بین ببرد.
فرائی گفت: این روزها شاهدیم دشمن از هر دری وارد میشود تا برای امام حسین (ع) و کربلا و عزاداریها، جوک و مطالب طنز بسازد و آن را رواج دهد. دلارهای زیادی خرج میشود تا شیعه را بدنام کنند. انگلستان شبکه ماهوارهای به نام شیعه و امام حسین(ع) ایجاد میکند تا بر پیکره دین ضربه وارد کند. مومنین باید مواظب حرکات دشمن باشند.
متن شعر «دست وهابی نمی بینی چرا؟»
ای مسلمان با حسین(ع)، شوخی مکن
با عزیز عالمین، شوخی مکن
چون حسین ابن علی(ع)، دردانه است
برقلوب شیعه، صاحب خانه است
نور چشم فاطمه(س)، بنت رسول
عاقلی؟ زهرا مکن از خود ملول
نورچشم مصطفی(ص) باشد عزیز
میکشد خجلت تو را، در رستخیز
در تمام زندگی، هشیار شو
خواب کردندت اگر، بیدار شو
دشمنانت، امتحانت، میکنند
ریشههای اعتقادت، میزنند
مسخره؟ آن هم، حسین(ع) و کربلا
در محرم، در صفر، روز عزا
طنز میسازند، با نام حسین(ع)
مسخ میسازند، پیغام حسین(ع)
دست وهابی نمیبینی، چرا؟
دست اسرائیل، در این ماجرا
انگلستان، شیعه سازی میکند
پشت پرده، فتنهبازی میکند
شیعه را، باشیعه رو در رو کند
خنجری از پشت، بر پهلو کند
تفرقه، ابزار استعمار پیر
کی شود کاری، به فرزند غدیر
ماهواره دمبدم، بر پا کند
تا مسلمان زادهها، اغوا کند
در عزاداری، زن خود باخته
خویش را، چون اهرمنها ساخته
بر جوان شیعه، طنازی کند
با دل و دین جوان، بازی کند
موی و روی خویش را، وا میکند
رخنه در روح جوانها، میکند
راه خود را، بیگمان کج میروند
چون بد اندیشند، پس لج میروند
با خدای خویش، در افتادهاند
خام اندیشند، بس که سادهاند
ای خداوند توانای جهان
الامان و، الامان و، الامان
مهدی(عج) موعود، بر امت رسان
استغاثه، میرسد تا آسمان
ای پناه و، حامی در ماندگان
دست ما و دامن صاحب زمان
سروده «عبدالمجیدفرائی»