2/1/1367- ساعت 9- 8 صبح روستاهاي نژمار، كاني دينار،بالك، هجرت، دكاشيخان، بهرام آباد و چند روستاي ديگرمورد بمباران شيميايي قرارگرفتند كه عامل اصلي در اين بمبارانها گاز اعصاب بود.
2/1/1367- شهر نودشه هدف8 بمب خردل قرارگرفت كه منجر به شهادت 13نفر و مصدوم شدن 100نفر شد. متاسفانه تنها پزشك اين شهر كوچك كه در زمان حادثه خدمات زيادي به مردم و مصدومين نموده بود، سرانجام در اثر شدت مسموميت به شهادت رسيد.
4/1/1367- بمباران شيميايي گسترده اي از روستاهاي قلعه جي تا دزلي صورت گرفت. اما چون مردم روستا را ترك كرده بودند تلفات زيادي نداشت.
6/1/1367- روستاي قلعه جي و اطراف بيمارستان صحرايي الله اكبر مورد حمله شيميايي قرار گرفت.
13/1/1367- روستاي قلعه جي و اطراف بيمارستان صحرايي الله اكبر مجددا مورد حمله شيميايي قرار گرفت.
2/1 1367 - بمباران روستاي بالك:
اين روستا در تاريخ سه شنبه دوم فروردين 1367 ساعت8:30 صبح هدف بمباران شيميايي قرار گرفت.
به فاصله يک ساعت از حادثه، مقداري شاخه هاي سوخته درخت در جلوي خانه ها ديده مي شد كه احتمالا روستاييان در زمان حادثه جهت خنثي نمودن گاز شيميايي روشن كرده بودند.
در چند مورد بمب هاي شيميايي سقف سست خانه ها را سوراخ و وارد آن شده بود
البته دشمن چندين گلوله تخريبي (مسلسل هواپيما) نيز به نقاط مختلف پرتاب کرده بود تا مانع دور شدن مردم از منطقه گردد.
در اين حادثه 3 بمب شيميايي به روستا و يك بمب هم در حومه روستا اصابت کرد. حدود 100نفر از روستاييان مصدوم و 10 نفر شهيد شدند كه شامل 7 مرد، 2 زن و يك دختر جوان مي شدند.
دکتر عباس فروتن از بمباران شيمايي روستاي بالک اين خاطره را نقل مي کند:
جوان 17ساله اي را ديدم كه تنها فرزند باقي مانده خانواده اش بود و بر حسب اتفاق در زمان حادثه در بيرون روستا مشغول كاربود. يكي ديگر از اهالي كه همسرش را در اين حادثه از دست داده بود، گفت كه؛ همسرش مشغول پختن نان بوده كه روستا بمباران شيميايي شد. همسرش ابتدا به حال اغماء افتاد و در مسير انتقال به بيمارستان به شهادت رسد. يكي از بمب ها نيز به كنار رودخانه روستا اصابت كرده بود. اما خوشبختانه در اثر آن كسي مصدوم نشد، تنها يك زن و شوهر دچار مسموميت خفيف شده بودند.
پايان
