تقريبا اوايل شروع عمليات کربلاي 5 بود که به تيپ 110 خاتم الانبيا اعزام شديم و به يکي از گردانها به نام امام سجاد پيوسته و در عمليات کربلاي 5 شرکت کرديم و تا اواخر بهار 66 با هم بوديم که مقطعي به تهران برگشتيم . ايشان مجددا با لشکر 27 اعزام شدند و در عمليات بيت المقدس 2 به شهادت رسيدند . خاطره اي که از اين عزيز هميشه در ذهن من هست سادگي او است ، که چه در تهران و چه در جبهه از نظر اخلاق و روحيات براي همه الگو بودند و اين خصاص او ، موجب ابراز علاقه بچه ها نسبت به او مي شد . دوم اينکه ، ايشان تلاش زيادي مي کردند که توان علمي بچه ها با توان نظامي شان افزايش يابد و اگر مروري به گذشته داشته باشيم ، مي بينيم که تحصيلات علمي او عالي بود. وقتي با بچه هاي بسيجي بودند خيلي کوشش مي کردند تا بضاعت علمي خود را به بچه ها منتقل کنند تا بچه هاي ديگر نيز سطح علمي شان بالا برود تا در سالهاي بعد از جنگ براي اسلام و انقلاب اسلامي مثمر ثمر واقع شوند .
راوي:حميد رضا رحيمي ( از همسنگران شهيد حسن صابري )
