سید ناصر حسینی پور نویسنده کتاب "پایی که جا ماند" در گفت گو با خبرنگار دفاع مقدس، با اشاره به دغدغه امروز جامعه در خصوص فرهنگ دفاع مقدس گفت: کشور مانند یک پرنده است که یک بال این پرنده اقتصاد و بال دیگر آن فرهنگ است. اگر در مورد مسائل اقتصادی صحبت نکنیم باید گفت بال فرهنگی این پرنده شکسته و سالهاست با بال های زخمی در حال پرواز است.
وی افزود: انقلاب ما انقلابی فرهنگی بود ولی متاسفانه فرهنگ آن رو به فراموشی رفت و دیده نشد. بد کار کردن و نپرداختن به فرهنگ منجر به تربیت نسلی شد که در بخش هایی از اصل انقلاب فاصله گرفته اند. اگربه امور فرهنگی نگاه ویژه ای می شد و برای آن هزینه می کردیم هیچ گاه شاهد چپنین امری نبودیم.
حسینی پور با اشاره به برخی مشکلات فرهنگی در کشور تصریح کرد: در بحث مدیریت، سیاست گذاری و هدف گذاری ها نقشه راه فرهنگی درستی نداشته و انقلاب را هدف گذاری نکرده ایم. مدیران هیچ گاه باورمندانه به مقوله فرهنگ ورود پیدا نکردند و کسانی در صدر این نهاد ها قرار گرفتند که اعتقادی به فرهنگ نداشتند.
نویسنده کتاب "پایی که جاماند" در ادامه گفت: امروز بار انقلاب، فرهنگ و ارزش های دفاع مقدس بر روی شانه های کتاب است نه فیلم و سریال های ساخته شده.
وی بیان کرد: تمامی جوان هایی که با خواندن کتاب "پایی که جا ماند" و امثال این کتاب تحت تاثیر قرار گرفته اند و زندگی آنان دگرگون شده است با دیدن فیلم تحت تاثیر قرار نگرفتند. حتی فیلم هایی که به صورت طنزگونه ساخته شد و رمان گونه وارد موضوع دفاع مقدس شدند نتوانستند به اندازه کتاب اثر بخش باشند.
حسینی پور گفت: کتاب های انقلاب توانسته ادبیات انقلاب و دفاع مقدس را در جامعه تزریق کند. اگر در فیلم، سریال، انیمشن و دیگر محصولات فرهنگی همپای کتب هایی چون کتاب های چون دا، بابانظر، کوچه نقاش ها و غیره جلو می آمدیم می توانستیم ادعا کنیم در مورد فرهنگ کاری انجام داده ایم.
وی در پایان بیان کرد: به عنوان کسی که دستی در قضیه کتاب داشته و با خواننده ها ارتباط دارد میزان اثر گذاری کتاب را می بینم. در مقوله فرهنگی و محصولات آن کاری که بتواند هم طراز با انقلاب باشد انجام نشد و برخی فیلم ها حتی با زیر سوال بردن اعتقادات ما سعی کردند بنیان و ارکان خانواده را متزلزل نشان دهند و هیچ گاه نتوانستند در راستای آرمان های انقلاب حرکت کنند.
