دعای مادر قفل شهادت را برای فرزند گشود/ محدود نبودن دفاع از اسلام به مرزها، اعتقاد شهید محمدی بود

به خاطر اینکه در سالروز ولادت امام جواد(ع) متولد شده بود از کودکی او را جواد صدا می­ زدند اما چون از قبل نام مهدی را برایش انتخاب کرده بودند مهدی نامی بود که در شناسنامه­­ اش ثبت شد.

در سن کودکی به بیماری سختی مبتلا شدم به نحوی که قادر به راه رفتن نبودم و لی به الحمدالله با توسل، دعا و تضرع پدر و مادر سلامتی خود را دوباره به دست آورد. سالها بعد بخاطر ریشه همان بیماری ایام کودکی در دوران نوجوانی مورد عمل جراحی و پیوند استخوان قرارگرفت که از اعجازهای دیگر زندگی او بود.

شهید محمدی مفرد اهل مسجد و بسیج بود و به علت چالاکی و برخورداری از هوش سرشار، تمام عمرش را وقف جهاد فرهنگی کرد.

او درخانواده ­ای پرورش پیدا کرده بود که همه بدون استثنا گوش به فرمان امام عزیز اعلی الله مقامه و پس از ایشان مطیع محض حضرت امام خامنه ای مقام عظمی ولایت بودند. از طرفی هم به علت اینکه از خانواده­ای ایثارگر با روحیه­ ای سرشار از ایثار و جهاد و شهادت طلبی برخوردار بود انس خاصی با این ادبیات و فرهنگ داشت.

سابقه انقلابی بودن این خانواده به قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بر می ­گردد. خانواده محمدی در خدمت به نهضت اسلامی در قبل از انقلاب و ایام مبارزه با رژیم منحوس پهلوی و طاغوت مورد آزار و بازجویی مهره­ های ساواک قرار گرفته بودند و پس ازپیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ استکبار علیه ایران اسلامی از خانواده اش مفقودالاثر، آزاده، شهید، و ایثارگر وجانباز تقدیم انقلاب اسلامی شد.

شهید محمدی ارادت ویژه­ ای به شهدا داشت و این ارادت را با حضور در مراسم تشیع شهدای گمنامی که در سال­های پس از دفاع مقدس در مشهد تشیع می شدند و تشیع شهدای مدافع حرم و همچنین برگزاری یادواره ­های نشان می داد.

هرچه پیشتر زمان می­ گذشت بحث شهادت برای جواد جدی­ تر و پر رنگ ­تر می ­شد به گونه­ ای که در برخورد با دوستان این مسئله را مطرح می­ کرد که من قطعاً شهید می­ شوم. حتی در روز خواستگاریش هم این مطلب را بسیار جدی با همسرش مطرح کرده بود.

با تحولات سوریه، او اصرار داشت تا برای دفاع از حرم عازم این کشور بشود. اطرافیان به او می­ گفتند تو دو فرزند پسر داری و سوریه نرو. ولی او در جواب می­ گفت«اگر من به سوریه نروم، چگونه می ­توانم انتظار داشته باشم که فرزندام در این کشور امنیت داشته باشند».

هنوز دو روز بیشتر از تولد علی اکبر، دومین فرزندش نمی­ گذشت که بعد از پیگیری­ های فراوان توانست از طریق لشکر فاطمیون به سوریه اعزام شود که بعد از گذشت 38 روز در 15 بهمن 94 با عنوان جهادی ابوفاضل و در حالی که جانشین محور امام حسن مجتبی(ع) را بر عهده داشت در عملیات نبل و الزهرا در حالیکه 38 بهار را پشت سر گذرانده بود دعوت حق را لبیک گفت و به فیض شهادت نائل آمد.

شاید برخی این مطلب را عنوان کنند که مدافعین برای مسائل مادی در جبهه مقاومت شرکت می­ کنند ولی باید گفت، شهید محمدی 10 روز قبل از اینکه به سوریه اعزام بشود برای آزمون کارشناسی ارشد ثبت نام کرده بود از طرفی هم کارمند حراست فرودگاه بود و از جایگاه شغلی خوبی برخوردار بود و وضعیت مالی خوبی هم داشت اما تنها برای دلش و عشقی که به ائمه اطهار و بر اساس احساس وظیفه ­ای که کرد خود را به قافله مدافعین حرم رساند و میهمان سفره سیدالشهدا(ع) شد.

مادر شهید محمدی نقل می­ کند: روزی جواد به من گفت پس از اتمام نماز دعا کن به شهادت برسم. به او گفتم تو تنها برای خودت نیستی که دعا می‌کنی به شهادت برسی، خانواده‌ات چه می‌شود؟

زمانی که اشتیاقش به شهادت را دیدم در نماز دعا کردم که به آرزویش برسد و این مطلب را هم خود جواد فهمیده بود. در آخرین سفر نیز همین اتفاق رخ داد و بازنگشت.

برادر شهید محمدی در خصوص او می ­گوید: جواد در تمام هیئت‌ها فعال بود حتی بسیاری از جلسات مهدیه مشهد را نیز خود پایه‌گذاری کرد. با تجاوز داعش و تکفیری­ها به سوریه و حمایت کشورهای بسیاری از آنها گفت من باید هر طور که امکانش باشد به سوریه بروم. گفتم شما دو فرزند کوچک داری اما نتوانستم مانع رفتنش بشوم. او معتقد بود هر جا اسلام و مسلمانان در خطر باشند باید رفت، اسلام مرز ندارد وقتی به شیعیان سوریه و حرم حضرت زینب(س) جسارت کنند به حرم امام رضا(ع) و به مردم ایران هم ممکن است جسارت کنند.