به گزارش فضای مجازی دفاع پرس، توجه و دقت به نشانههای خداوند در طبیعت و نظام آفرینش بر اساس آیات قرآن، علاوه بر اینکه نگاه انسان را نسبت به عالم و آدم اصلاح میکند، موجب آشنایی او با برخی رمز و رازهای خلقت می‌شود، بنابراین سعی میکند خود را با برنامههای خداوند و نظام آفرینش هماهنگ کند. در این بین فصل بهار در کنار سایر ایام و فصلهای سال، یکی از بزرگترین آیات و نشانههای خداوند متعال برای بندگانش است که میتواند یادآور دوران ظهور امام زمان(عج) و بهار مهدوی باشد.
بهار به عنوان یکی از فصول سال و از جمله آیات خداوند است که ویژگی خاصش آن را از سایر فصلها متمایز کرده است. بیداری زمین، سرسبزی و طراوت، سرزندگی و نشاط و همچنین برکت و رحمت پس از دوران سرد زمستان که فصلی با شبهای طولانی و سرد دارد از جمله ویژگیهای بارز فصل بهار است. در واقع میتوان گفت دوران سرد زمستان و شبهای طولانی آن، آیه و نشانه سختیهای دوران قبل از ظهور منجی عالم و آدم، امام زمان (عج) یعنی دوران آخرالزمان و فصل بهار نشانه کوچکی از توصیف سرزمین ظهور است.
امام صادق(ع) در تفسیر آیه17 سوره حدید «اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُون؛ بدانید که خدا زمین را پس از مرگش زنده مىکند، به راستى آیات [خود] را براى شما روشن کردهایم، باشد که بیندیشید.» فرمود: «یعنی خداوند زمین را به عدل قائم در هنگام ظهورش زنده میکند بعد از آنکه توسط امامان گمراه مرده بود؛ یُحْیِیهَا اللَّهُ بِعَدْلِ الْقَائِمِ عِنْدَ ظُهُورِهِ بَعْدَ مَوْتِهَا بِجَوْرِ أَئِمَّةِ الضَّلَالِ.» (غیبت نعمانی، ص25) بر اساس این آیه و روایت میتوانیم متوجه شویم خداوند موضوع زنده شدن زمین را آیه و نشانهای قرار داده است که باید نسبت به آن تعقل کرد.
از سوی دیگر در زیارتنامه حضرت میخوانیم «السَّلَامُ عَلَى رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَیَّام؛ سلام بر تو ای بهار خلایق و خرمی روزگار.» یعنی امام زمان (عج) با حضور مبارکشان به اذن الله دلهای مرده خلایق را زنده میکنند و نور را به جای ظلمت در سراسر عالم گسترش و خیرات و برکات را در سرتاسر عالم قرار میدهند. همان طور که با آمدن فصل بهار، زمین نفس تازهای میگیرد و گیاهان شکوفه میدهند و پرندگان مشغول به خواندن آواز میشوند و موسم بهاری دلهای خلایق را متحول میکند.
اما باید گفت این توصیفات، مقدار کمی از توصیف دوران بعد از ظهور است، زیرا به حدی قوانین طبیعت دستخوش تغییر واقع میشوند که انس و جن و سایر مخلوقات عصر جدیدی از مراحل تکمیل خلقت را تجربه میکنند که در آن فقط خداوند است که به وسیله خلیفهاش حکومت میکند و خبری از درد و رنج و بیماری و ظلمت و پلیدی نیست.
امام حسین(ع) در توصیف بخشی از آن دوران به اصحاب خود فرمود: «[در آن دوران] در روى زمین شخص کور و زمینگیر و مبتلایى نخواهد بود مگر اینکه خدا به وسیله ما اهلبیت بلا را از او بر طرف مىکند. به قدرى برکت از آسمان به زمین نازل مىشود که شاخه درخت از زیادى میوه مىشکند! میوه زمستانى در تابستان و میوه تابستانى در زمستان خورده مىشود؛ همین است معناى قول خداوند سبحان که مىفرماید: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند و با تقوا میشدند، ما برکاتى از آسمان و زمین براى آنان میدادیم. ولى آنها تکذیب کردن و ما آنان را به واسطه اعمال ناپسندشان مؤاخذه کردیم» (مرآةالعقولِ مجلسی، ج2، ص370)
بنابراین خداوند در هر سال به بهانه فصل بهار قصد دارد طعم کوچکی از بهشت بعد از دوران ظهور امام زمان(عج) را به شیعیان بچشاند، اما باید پرسید چه تعداد از شیعیان در این حال و هوا هستند؟
