شهیدی که بوسه زدن بر دست مادر را افتخار خود می‌دانست

به گزارش دفاع پرس از کرمان، شهید «علی ماهانی» در سال 1336 در شهر کرمان به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را با موفقیت در این شهر به پایان برد. اقدامات انقلابی و ضد رژیم پهلوی او در پادگان محل خدمت باعث شد تا توسط ساواک دستگیر و زندانی شود.

او ماه‌ها تحت شکنجه‌های دژخیمان شاه قرار داشت، ولی هرگز لب از لب باز نکرد تا جایی که از طرف دادگاه نظامی محکوم به اعدام شده بود.

شروع جنگ عراق با ایران برگ دیگری از جانفشانی‌های او برای حفاظت از انقلاب بود .او بارها در عملیات‌های گوناگون مجروح و نقص عضو شد، اما همواره زندگی زیر آتش دشمن برای او شیرین‌تر بود.

عملیات والفجر 3 در سال 1362 آخرین حضور این دلاور در میدان‌های نبرد بود که در این عملیات به فیض عظیم شهادت رسید.

پدر شهید علی ماهانی می‌گوید: آنچه علی را به اوج عزت و عرفان و ایمان رساند عشق و احترام و علاقه او به مادرش بود. علی از در منزل كه وارد یا خارج می‌شد اول دست و پیشانی مادرش را می‌بوسید و این بوسه را افتخار خود می‌دانست.

علی سخت مجروح شده بود و در حالی كه از یک دست و یک پا ناتوان بود، شب ها كه مادرش می خوابید، از خواب بلند می شد و لباس ها و ظرف های خانه را می شست.

علی با گرفتن یک طرف لباس ها با دست سالم و قرار دادن طرف دیگر لباس ها زیر پای سالم خود، آنها را می چلاند تا آب لباس ها گرفته شود و روی بند می انداخت. كسی از او چنین انتظاری نداشت ولی او در سخت ترین شرایط در مقابل مادر خود احساس مسئولیت می كرد و در صدد جبران ذره ای از زحمات مادر بود.

مادر علی وقتی خبر شهادت فرزندش محمود را شنید و خبر نداشت و در حالی که نمی دانست هر دو فرزندش شهید شدند، گفت از علی چه خبر؟ اگر علی شهید نشود در حق او ظلم شده!!

انتهای پیام/