آتش به اختیاری که کوچههای روستا را آسفالت کرد
شوری که او در سر داشت، نفس تازهای به «جلیل آباد» بخشید. گاه جور سازمان تبلیغات را میکشید، گاه جور اداره ورزش، کمیته امداد، اداره ارشاد، اداره بهداشت و ... را.
به گزارش گروه سایر رسانههای
دفاع پرس، «حسین آقای قنبری» از بسیجیهای قدیمی «جلیل آباد» و از رزمندگان جنگ تحمیلی است، او جنگ را با گوشت و پوست و استخوانش لمس کرده و شهادت برادرش «محمد» گواه همین مطلب است.
شوری که او در سر داشت، نفس تازه ای به جلیل آباد بخشید. گاه جور سازمان تبلیغات را می کشید، گاه جور اداره ورزش،کمیته امداد، اداره ارشاد ، اداره بهداشت و اداره راه و ... را.
حسین بدون اینکه کسی به او گفته باشد احساس کرد باید دست به کار شود و برنامه دعای ندبه و توسل و کمیل را در مسجد امام حسین (ع) جلیل آباد به راه بیندازد، تا خلأ برنامه های مذهبی جلیل آباد مرتفع گردد. با این که معلم مدرسه بود، از معلمی در محله و مسجد هم فروگذار نبود. کلاس قرآن برگزار می کرد و از حقوق معلمی خود برای برگزیده های کلاس جایزه می خرید.
او بچه ها را با فوتبال و والیبال ترغیب به حضور در فعالیت های فرهنگی می کرد. نشریه پیام مسجد را با همکاری همین بچه ها زیر چاپ برد. با وجود تعدد مشغله هایش حواسش به اوضاع خانواده های کم بضاعت و محروم هم بود و از عمران و سازندگی و بهداشت روستا هم غافل نمی کرد و با پیگیری های مستمر موفق شد تمام خیابان ها و کوچه های روستا را بهسازی و آسفالت کند.
حسین آقا قنبری نمونه واقعی یک آتش به اختیار است و هم اکنون هم با اندیشه برداشتن باری از دوش کسی می خوابد و برمی خیزد.
منبع: مشرق