به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، ویژه برنامه «در کوی نیکنامان»، تجلیل از خانواده‌های گرانقدر شهدا با حضور خانواده‌های شهیدان «ابوالحسن کیوانیان» و «داریوش صابر» در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.
در ابتدای مراسم، حجت‌الاسلام وحیدی اظهار داشت: به صورت کلی، 2 عامل وجود دارد که باعث عدم پیشرفت یک کشور در زمینه‌های مختلف می‌شود. یکی از این عوامل، تبعیت افراطی از آداب و رسوم گذشتگان است.
وی افزود: متاسفانه عده‌ای معتقد هستند که هر آن چه که نسل‌های گذشته ما انجام دادند، درست بوده است و ما نیز باید همان آداب و رسوم را تکرار کنیم. دقت کنید که چنین تفکری باعث عدم پیشرفت یک کشور می‌شود؛ چراکه بسیاری از این آداب و رسوم قدیمی و خرافی بوده و یا متناسب با همان زمان بوده است. در حقیقت، این که بگوییم چون آبا و اجداد ما این کارها را انجام می‌دادند، ما نیز باید تبعیت کنیم، تفکر اشتباهی است و مردم را از پیشرفت محروم می‌کند.
وحیدی ادامه داد: وقتی به تاریخ نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که هر پیامبری که مبعوث شده است با این مشکل درگیر بوده است، چراکه مردم آن قوم می‌گفتند که رهنمودهای او مخالف با آداب و رسوم اجدادی‌شان است و همین مسئله باعث می‌شد که هدایت‌هایش را نپذیرند. متاسفانه این روزها جامعه ما نیز در مواردی، درگیر این مسئله است.
وی گفت: برای مثال، می‌بینیم که در مراسم‌های ترحیم گذشتگان، همه توقع دارند تا صاحب عزا به مناسبت‌های سوم، هفتم، چهلم و ... تازه درگذشته، مراسم مفصلی بگیرد و غذا بدهد در حالی که این موضوع با آداب اسلامی در تضاد است. هم‌چنین می‌بینید که عده‌ای از بستگان تازه درگذشته، تا ماه‌ها پس از فوت عزیز خود، اصلاح نمی‌کنند و به نظافت اهمیت نمی‌دهند. وقتی از آنان دلیل این مسئله را بپرسید، در پاسخ می‌گویند که رسم قدیمی است، از گذشتگان به ما رسیده است و ما نیز باید رعایت کنیم. در این جلسه می‌خواهم اشاره کنم که باید بین آداب و رسوم غلط و حرمت‌گذاری‌ها، تفکیک قائل شویم.
حجت‌الاسلام وحیدی اظهار داشت: در مقابل کسانی که به صورت افراطی پایبند به آداب و رسوم گذشتگان هستند، عده‌ای دیگر نیز وجود دارند که تمام کارهای قدیمی‌ها اشتباه بوده و ما باید خودمان تجربه‌های جدید کسب کنیم. این موضوع نیز اشتباه است. آداب و رسوم بسیار خوبی از گذشتگان خود داریم که همگی بسیار صحیح هستند. برای مثال، در کمتر آیینی دیده می‌شود که تا این اندازه به اهمیت خانه‌تکانی و نظافت منزل توجه کرده باشد. دقت کنید که ما وظیفه داریم تا آداب و رسوم درست را تقویت کرده و به شکلی صحیح به دست فرزندان خود بسپاریم. هم‌چنین باید آداب و رسوم غلط را تصحیح کرده و به فرزندان خود آموزش بدهیم. رعایت این دو مسئله باعث می‌شود که جامعه‌مان پیشرفت کند.
در بخش دیگر این مراسم، نوبت به تجلیل از خانواده‌های گرانقدر شهدا رسید.
مادر شهید «داریوش صابر»، اولین سخنران این بخش بود. او به ماجرای شهادت پسرش اشاره کرد و گفت: من 6 فرزند داشتم که یکی از آنان در روز 22 بهمن سال 57 و در جریان پیروزی انقلاب اسلامی به شهادت رسید. ایشان، از 16 سالگی مخالفت خود با رژیم پهلوی را آغاز کرد و با توجه به مطالعات بسیار زیادی که داشت، به صورت کاملا آگاهانه به مبارزه با این رژیم پرداخت. بزرگ‌ترین معلم او در این راه، پدرش بود و مباحثات زیادی با همدیگر داشتند. ایشان در سن 24 سالگی و در زمانی که دانشجوی رشته پزشکی در دانشگاه تهران بود به شهادت رسید.
وی افزود: ایشان علاوه بر تمام ویژگی‌های خوب شهدا، توصیه‌های بسیار خوبی به خانواده داشت. خاطرم هست که بارها به من می‌گفت که «اگر مادر خوبی هستی، باید 6 فرزند خود را پشت سر بگذاری و پیشرو آنان به مبارزه با رژیم پهلوی بلند شوی». همیشه نگران بودم که مبادا ساواک او را دستگیر کند اما او به من می‌گفت که این مبارزه، در راه وطن است و در این راه نباید ترسید. خوش‌حال هستم که بقیه فرزندانم نیز راه او را انتخاب کردند. این روزها خیلی از افراد هستند که می‌گویند باید از ایران برویم و وطنمان را ترک کنیم اما به اعتقاد من، خاک سرزمینم با خون شهدا آبیاری شده است و ما باید این قدر روی این خاک راه برویم تا خون شهدا از داخل آن بالا بزند تا همه ببینند که چه سرگذشتی بر این مملکت و جوانان آن گذشته است.
این مادر شهید به روز شهادت فرزندش اشاره کرد و گفت: پسرم در روز 22 بهمن و در پادگان جمشیدیه به شهادت رسید. هیچ‌گاه پیکر او را پیدا نکردیم و تنها یک عکس از پیکرش در پزشکی قانونی دیدم. همیشه به من می‌گفت که اگر روزی گم شدم، دنبال جسدم نگردید؛ چراکه شما باید این زمان را صرف به حرکت درآوردن انقلاب و پیشبرد آن کنید.
در ادامه خواهر شهید «ابوالحسن کیوانیان» گفت: برادرم در سال 63 سرباز وظیفه بودند. ایشان در سال 61، دانشگاه قبول شدند اما می‌گفت که در این برهه از زمان و به دلیل جنگ، بهتر است که به جای دانشگاه به جنگ بروم بنابراین وارد دانشگاه نشد و به خدمت سربازی رفت. ایشان در جزیره مجنون به شهادت رسید.
انتهای پیام/ 121
