یادداشت/ عصمت دهقانی

خداحافظ ای ماه بندگی و عبادت، خداحافظ ای ماه نزول قرآن

بارالها! در حالی با ماه رمضان وداع می‌کنیم که یک ماه لب‌های خشکیده‌مان را با ذکر، تسبیح و یاد و نامت صفا دادیم و اکنون نیز با خود زمزمه می‌کنیم؛ خداحافظ ای ماه بندگی و عبادت، خداحافظ ای ماه نزول قرآن، خداحافظ ای ماه شب‌های قدر، خداحافظ ای ماه رقم خوردن تقدیر یک ساله.
کد خبر: ۳۴۹۳۴۲
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۸:۰۹ - 06June 2019
خداحافظ ای ماه بندگی و عبادت، خداحافظ ای ماه نزول قرآن

گروه استان‌های دفاع‌‍‌پرس - عصمت دهقانی؛ عید سعید فطر یکی از بزرگ‌ترین اعیاد مسلمانان جهان است؛ چراکه این عید پس از یک ماه بندگی خالصانه به درگاه حق از راه می‌رسد و با آمدنش، گویی نسیمی از لطف بی‌کران خداوند دل‌های مومنین را مهربانانه نوازش می‌دهد.

همیشه لحظه وداع و خداحافظی بوی غربت و دلتنگی می‌دهد، به‌خصوص وداع با ماه مبارک رمضان که ماه بندگی، ماه نزول قرآن، ماه رقم خوردن تقدیر و سرنوشت است، ماهی که در آن در‌های رحمت خداوند بیش از پیش به روی بندگانش باز می‌شود، ماهی که دل‌ها در آن به هم نزدیک‌تر می‌شوند، ماهی که سفره‌های افطار آن مومنین را در کنار هم جمع می‌کند و غبار کینه‌ها از دل‌ها زدوده می‌شود.

رمضان ماه، ماه رسیدگی بیش از پیش به ایتام و نیازمندان است؛ خدایا، چه حکمتی در این نهفته است که تولد دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت امام حسن مجتبی (ع)، کریم اهل بیت در نیمه این ماه عزیز است و از طرفی ضربت خوردن مولا علی (ع)، نزدیک‌ترین شخص به پیامبر اکرم (ص) که در تاریکی شب، به داد ایتام و نیازمندان می‌رسید، مصادف با اولین شب از لیالی قدر و شب شهادت ایشان در دومین شب از شب‌های قدر است. با خود اندیشدیم شاید خدای باری‌تعالی خواسته است که در این شب‌ها بیشتر ذکر فضایل و سیره عملی این اسوه‌های ایثار و بخشش در میان باشد که مومنین و شاگردان مکتب اهل بیت (ع)، درس عبرت بگیرند و این آموخته‌ها را در زندگی فردی و اجتماعی به کار بگیرند.

خدایا، معبودا! چه نعمتی بالاتر از این که یک ماه تمام، اعضاء و جوارح بدن انسان روزه‌دار باشد و شیطانِ در غل و زنجیر نتواند دسیسه‌های انحرافی خود را به‌کار بگیرد؛ و اکنون‌ ای خداوند منان! پس از یک ماه مهمانی سفره کریمانه‌ات با فرا رسیدن عید فطر، چشم به پاداش و صله‌ رحمتت داریم؛ چراکه میزبانی به سخاوتمندی تو، مهمانانش را بدون توشه راهی بدرقه نمی‌کند.

بارالها! در حالی با ماه رمضان وداع می‌کنیم که یک ماه لب‌های خشکیده‌مان را با ذکر و تسبیح یاد و نامت صفا دادیم، و اکنون با خود زمزمه می‌کنیم، خداحافظ‌ ای ماه بندگی و عبادت، خداحافظ‌ ای ماه نزول قرآن، خداحافظ‌ ای ماه شب‌های قدر، خداحافظ‌ ای ماه رقم خوردن تقدیر یک ساله.

چه زیبا حضرت علی امیر المومنین (ع) می‏‌فرمایند: «کمترین پاداش روزه‌داران آن است که در آخرین روز ماه مبارک رمضان فرشته‏‌ای آنان را ندا می‏‌دهد و می‏‌گوید؛ مژده باد بر شما‌ ای بندگان خدا، که خداوند گناهان گذشته شما را بخشود؛ پس مواظب باشید که از این پس چه می‏‌کنید»؛ و‌ ای خدای مهربان! امروز ما بندگان سرا پا تقصیر، دستان نیازمان را به سوی آسمان رحمت و گشایشت بالا می‌آوریم و عاجزانه خواسته‌هایمان را یک‌بار دیگر مرور می‌کنیم، و از تو می‌خواهیم به بزرگی و جبروتت گناهان‌مان را ببخشی و بیامرزی، ظهور آقا امام زمان (عج) را نزدیک بگردانی تا پرچم عدالت را در سراسر دنیا به اهتزار درآورد، رزق و روزی‌مان را وسعت ببخشی، چتر آرامش و امنیت را در سراسر دنیا بگسترانی، ترفند‌های رنگارنگ شیطانی را از ما دور کنی، فکر و ذهن جوانان‌مان را منور به اندیشه‌های ناب اسلامی بگردانی.

پروردگارا! یاری‌مان کن تا آخرین لحظات عمرمان به آرمان‌های انقلاب، امام خمینی (ره)، مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) و شهدا وفادرا بمانیم و پرچم این انقلاب را به صاحب اصلی‌اش، امام زمان (عج) برسانیم.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها