به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مراسم ترحیم حاج «عزیزالله داودآبادی فراهانی» پدر شهید والامقام «حبیب‌الله داودآبادی فراهانی»، امروز (پنج‌شنبه) در مسجد «رسول اعظم (ص)» واقع در منطقه ۴ تهران، با حضور سردار سرتیپ بسیجی «بهمن کارگر» رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و خانواده این مرحوم برگزار شد.
داماد مرحوم حاج «عزیزالله داودآبادی فراهانی» در این مراسم به بیان خلاصه‌ای از زندگی پر فراز و نشیب این پدر شهید والامقام پرداخت که در ادامه آن را می‌خوانید.
مرحوم حاج «عزیزالله داودآبادی فراهانی» فرزند یک خانواده متوسط در یکی از روستاهای فراهان بود که از بدو کودکی سختی و خودساختگی را با از دست دادن پدر و مهاجرت به تهران برای تلاش معاش حلال، تجربه کرد.
سخت‌کوشی، ایمان و توکل صلابت شخصیت او، به این تلاش‌ها برکت داد و منجر به وصلت با یکی از خانواده‌های مذهبی و شناخته شده فراهان و تشکیل خانواده‌ای شد که ثمره آن ۲ پسر و سه دختر بود.
«حبیب‌الله» پسر ارشد وی، در جوانی با بهره‌گیری از خصلت مردانگی، عدالت‌طلبی و مردم‌دوستی خانواده‌ای که از ابتدا در این مرز و بوم در میان مردم و با مردم، همچون شجره طیبه پا گرفته بود، در برابر ستم و ناراستی تحمیل شده روزگار تاب نیاورد و با تکیه بر باورهای عمیق مذهبی و هویت مقدسی که از فرهنگ این آب و خاک و با نان حلال پدر و شیر پاک مادر در او ریشه دوانده بود، به روشنگری و نهایتاً مبارزه با رژیم سابق برخاست و به محض پیروزی انقلاب اسلامی، با دست کشیدن از تمامی نعمات مادی و تحصیلات که برای او فراهم بود، به دفاع از انقلاب و آب و خاک و ناموس مردم همت گماشت و پس از سال‌ها مجاهدت و دوری از زن و فرزند و خانواده، در حراست و پاسداری از مرزهای زمینی و باورهای آسمانی مردم، چون «اسماعیل» با افتخار قربانی شدن در مرام «ابراهیمی»، همسر و ۲ دختر نوگل خود را به خدا سپرد و با پیکری مملو از جراحات متعدد و مستمر، بالاخره با کاروان شهدای جنگ تحمیلی به عرش پر کشید؛ ولی در جایگاه جانشین قرارگاه «نجف» داغ اشغال مهران عزیز را بر دل سیاه دشمن متجاوز و حامیان او نهاد.
اما این قربانی، آخرین داغ بزرگ زندگی نبود که بر دل دریایی پیر عزیز خدا، حاج «عزیزالله» نشست و سال‌ها بعد «عماد»، نوه رشید او نیز در اوج شادابی و جوانی و امید، به تقدیر خالق خود ناگهان چشم از جهان بست تا این پیر صبور شکور، باز در برابر آزمون پروردگار خود قرار گیرد و همچون «ایوب»، با دل دریایی خود، غم از خانواده غم‌آشنایش بزداید و با ذکر و شکر و در دل‌های آرام، با خدای خود در خلوت اتاقی که به ندرت از آن بیرون می‌آمد، روح خود را جلا دهد تا آن‌گاه که در جمع خانواده حاضر می‌شود، لبخند و آرامش را به آن‌ها هدیه دهد.
حاج عزیزالله که زندگی مرفهی برای خانواده خود در نقش پدر فراهم کرده بود، در محدوده شخص خود از اسباب و وسایل اتاق تا وسیله نقلیه، ظواهر و ابزار زندگی‌اش، از تجملات و خودنمایی گریزان و بسیار متواضع و ساده‌پوش و ساده‌زیست بود؛ در مرام زندگی کم‌گوی و گزیده‌گوی بود و در بازار معامله جدی؛ ولی مقدس‌ترین اصل در کسب خود را رضایت طرفین، وفای به عهد و پیمان و صداقت و راستی، دوری از شبهه قرار می‌داد و با چنان وسواس و جدیتی بر آن پافشاری می‌کرد و از فرصت‌هایی مادی دوری می‌جست که گاه تعجب همکاران و خانواده خود را برمی‌انگیخت؛ از سوی دیگر نیز در زمان بخشش دست‌باز و گشاده‌رو بود.
اما پیکر این کوه صبر، شکر، توکل و ایمان، پس از سال‌ها زندگی باعزت، سرافراز و ادای دین به جامعه و مردم و مرام خود و تحمل داغ‌های مکرر، در سال‌های اخیر طاقت خود را از دست داد و بارها جسم رشید و تنابنده‌اش ترک برداشت، تا اینکه بالاخره در آستانه عید غدیر شکست، تا روحش آزاد و آرام به پرواز درآید و دیدار عیدانه عزیز خدا با حبیب خدا پس از ۳۰ سال دوری، در جایگاه ماورایی شهدا مقدور شود؛ دیداری خوش با فرصتی جاوید برای درد دل از روزگاری عجیب و اکنون نیز خانواده‌اش شاهد عینک و تسبیح شاه‌مقصود و میز و صندلی قدیمی که سال‌ها رفقای خلوت اتاق او بودند، هستند.
به گزارش دفاع‌پرس، شهید «حبیب‌الله داودآبادی فراهانی» مسئول عملیات قرارگاه «نجف»، از جمله شهدای شاخص این قرارگاه در دوران دفاع مقدس است و نقش به‌سزایی را در آزادسازی شهر «مهران» برعهده داشت.
انتهای پیام/ 113
