دفاع برگرفته از مشی اسلام، استراتژی تهاجمی عراق را شکست داد
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «تهاجم» به معنای جنگ و خونریزی، نابودی مردم و زیربناهاست؛ لذا انسان‌ها جنگ را دوست ندارند و در مقابل آن «دفاع» به عنوان یک موضوع پسندیده، عقلی و شرعی قلمداد شده است و در این جبهه اگر کسی کشته شود، خدا خریدار آن است و وی را «شهید» می‌نامند؛ لذا جنگ ما نیز دفاع در مقابل وحشی‌گری‌های صدام و حامیانش بود و این دفاع، دفاعی بود که در آن حماسه، ایثار و گذشت وجود داشت در این دفاع کوچک و بزرگ، جان خود را تقدیم کردند.
صحنه دفاع مقدس به‌عبارتی، تمثیل کوچکی از صحنه عاشوراست؛ صحنه‌ای که انقلاب اسلامی و دفاع مقدس از همه بشارت‌ها، ایثارها، گذشت‌ها و فداکاری‌های آن الگو گرفته است.
در دوران هشت سال دفاع مقدس، چند میلیون رزمنده، حدود ۲۳۰ هزار شهید به تأسی از شهدای کربلا و بیش از ۵۰۰ هزار جانباز به تأسی از جانبازان کربلا، در مسیر حادثه عاشورا حرکت کردند تا «ایستادگی در مقابل ظلم و ستم» که مرام حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بود را به منصه ظهور رسانده و در مقابل دنیای استکبار که به فرموده حضرت امام خمینی (ره) «دست آمریکا از آستین صدام درآمده است» ایستادگی کرده و پیروز شوند.
با پیروزی انقلاب اسلامی و برهم خوردن معادلات قدرت‌های جهانی که به خروج ایران از محدوده سلطه «غرب» منجر شد، دسیسه‌های قدرت‌های جهانی علیه ایران افزایش یافت و از ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ تا زمان شروع جنگ تحمیلی یعنی ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹، در یک دوره تقریبا ۲۰ ماهه، با همکاری عناصر داخلی خود، هر آن‌چه توانستند علیه انقلاب اسلامی توطئه کردند تا نظام نوپای جمهوری اسلامی را ساقط کنند؛ اما علی‌رغم این موضوع، ملت ایران توانستند انقلاب خود را مستحکم کنند؛ لذا پس از شکست‌های پیاپی، جنگ را بر ما تحمیل کردند.
امروز ۳۹ سال از آغاز تجاوز همه‌جانبه رژیم بعثی عراق به ایران اسلامی می‌گذرد و خطر فراموشی و تحریف، رشادت‌ها و حماسه‌های مردم این مرز و بوم در دوران دفاع مقدس را روزبه‌روز بیش از پیش مورد تهدید قرار می‌دهد؛ به‌خصوص این‌که تفکر نسل‌های جدید تحت تأثیر تکنولوژی‌های رسانه‌ای روز اعم از تصویری و فضای مجازی که ساختار آن در اختیار کشور‌های غربی قرار دارد، هستند.
در همین راستا به مناسبت هفته دفاع مقدس خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در گفت‌وگو با سردار سرتیپ «غلامرضا علاماتی» رئیس سازمان اسناد و مدارک دفاع مقدس، به بررسی دلایل تحمیل جنگی نابرابر هشت ساله که با پشتیبانی کشور‌های غربی توسط رژیم بعثی عراق علیه ملت ایران صورت گرفت، پرداخته است تا گوشه‌ای از واقعیات جنگ برای نسل‌های جدید تشریح شود.
سردار «علاماتی» دارای مدرک دکترای مدیریت راهبردی است که سابقه فرماندهی یگان‌های مختلف در دوران دفاع مقدس را دارد و تاکنون ۱۵ عنوان کتاب با موضوعات مختلف از جمله «جنگ ایران و عراق»، «بن‌بست در استراتژی توقف در تهاجم»، «الگو‌های ساماندهی اسناد دفاع مقدس»، «طرح‌ریزی عملیاتی دفاع در جنگ ناهمتراز» و... را تألیف و به چاپ رسانده است.
پس از تقدیم قسمت اول گفت‌وگو با رئیس سازمان اسناد و مدارک دفاع مقدس، در ادامه قسمت دوم این گفت‌وگو را می‌خوانید:
دفاع‌پرس: فرمودید که قدرت‌ها بعد از این‌که نتوانستند با دسیسه‌ها و توطئه‌ها، انقلاب اسلامی را سرنگون کنند، جنگ را بر ما تحمیل کردند؛ در این راستا، تهاجم «صدام» با حمایت قدرت‌ها به ایران، چگونه آغاز شد؟
درحالی که ایران به‌دنبال تثبیت جمهوری اسلامی و ارکان قدرت خود بود و کمتر به منطقه توجه داشت، قدرت‌ها بعد از این‌که نتوانستند با دسیسه‌ها و توطئه‌های داخلی، انقلاب اسلامی را سرنگون کنند، به‌بهانه این‌که ایران می‌خواهد انقلاب خود را صادر کند و ما باید جلوی آن را بگیریم، نهایتاً ۳۱ شهریور سال ۵۹ در یک تهاجم سراسری از زمین، دریا و هوا، جنگ را به ما تحمیل کردند.
پس از آغاز جنگ، دشمن از طریق هوا، تمام شهر‌های غربی کشور از تبریز، ارومیه، سنندج، همدان، کرمانشاه و اهواز گرفته تا تهران، اصفهان، اراک و... را مورد تهاجم قرار داد. همچنین از طریق دریا نیز دشمن می‌خواست خلیج فارس را در اختیار بگیرد و در زمین هم در یک هزار و ۲۰۰ کیلومتر سه جبهه با استعداد ۱۲ لشکر مجهزی که نوسازی شده بودند، برای ما ایجاد کرد؛ در شمال غرب با استعداد دو لشکر، در غرب با استعداد پنج لشکر و در جنوب غرب نیز با پنج لشکر.
این درحالی بود که آن روز‌ها هرچه به «بنی صدر» رئیس جمهور خیانت‌کار وقت کشور می‌گفتند که عراق در حال آمادگی برای تهاجم به ایران است، می‌گفت که «جنگی نخواهد شد و او به ما حمله نخواهد کرد»؛ اما در این وضعیت بود که عراق با ۱۲ لشکر متشکل از ۳۰ تیپ، گارد مرزی و گارد ریاست جمهوری، تهاجم خود را به ایران آغاز کرد.
دفاع‌پرس: با توجه به این‌که قبل از جنگ، «بنی صدر» می‌گفت «عراق به ما حمله نخواهد کرد» و نیروهای مسلح را برای مقابله با تجاوز دشمن تجهیز نکرده بود؛ عراق پس از آغاز تهاجم به ایران تا چه اندازه‌ای پیشروی کرد؟
عراق در هفته اول و دوم بیش از ۱۵ هزار کیلومتر از مرز‌های کشور ما را اشغال کرد؛ در جبهه جنوبی از خلیج فارس تا اروندرود، خرمشهر و شلمچه نزدیک به ۸۱ کیلومتر مربع مرز مشترک ما با عراق است و از شلمچه نیز به سمت کوشک، بستان، دهلران، ایلام، قصر شیرین تا سردشت و اشنویه ما با عراق مرز مشترک داریم که در این حدفاصل، پنج لشکر و دو تیپ به ما تجاوز و قسمت‌هایی از کشور ما را اشغال کردند.
ارتش عراق همچنین خرمشهر را بعد از ۳۴ روز مقاومت مردمی اشغال کرد و ضمن محاصره آبادان، خط خود را پشت رودخانه «کارون» مستحکم کرده و تا ۳۰ کیلومتری اهواز پیش رفت و شهر‌هایی مانند «سوسنگر»، «حمیدیه» و «بستان» را نیز اشغال کرد و تا منطقه «پل نادری» اندیمشک آمد؛ در حقیقت عراق نزدیک به ۸۰ کیلومتر مربع در عمق خاک ما پیشروی کرد که مقاومت‌های مردمی، موجب شد تا بیشتر از این نتواند پیش رود.
از سویی دیگر؛ در منطقه غرب، ارتش عراق «قصرشیرین» را اشغال و به سمت «سر پل ذهاب» و «گیلان غرب» حرکت کرد که در آن‌جا نیز مردم خصوصا عشایر مقاومت کردند و امروز در «گیلان غرب»، تندیس خانمی که با تبر در مقابل دشمن تا به دندان مسلح ایستادگی کرد، وجود دارد که این نشان از مقاومت‌های مردمی است که در ابتدای جنگ تحمیلی وجود داشته است.
همان‌طور که هدف اول عراق از جنگ تحمیلی، سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران بود؛ در این راستا می‌خواست در مدت هفت روز به تهران برسد؛ در حالی که حتی خوزستان را نیز نتوانسته بود اشغال کند و انقلاب اسلامی ایران در همان دو هفته اول، استراتژی تهاجمی عراق را با بن‌بست مواجه و ضمن تثبت پیشروی آن، شروع به آزاد کردن مناطق اشغالی کرد.
دفاع‌پرس: ایران چه استراتژی در مقابل استراتژی تهاجمی عراق پیش گرفت تا توانست پیشروی آن را متوقف کند؟
استراتژی ایران، استراتژی دفاع بود؛ دفاعی برگرفته از مشی اسلام و حمایت از مظلوم، حفظ نوامیس، جان، سرزمین و مال. برای همین بود که در دو هفته اول استراتژی عراق که استراتژی تهاجمی بود، شکست خورد.
تهاجم به معنای جنگ و خونریزی، نابودی مردم و زیربناهاست و انسان‌ها جنگ را دوست ندارند و در مقابل آن «دفاع» به‌عنوان یک موضوع پسندیده، عقلی و شرعی قرار دارد و در این جبهه اگر کسی کشته شود، خدا خریدار آن است و وی را «شهید» می‌نامند و کسی که در جبهه تهاجم کشته می‌شود، به جهنم می‌رود؛ لذا جنگ ما نیز دفاع در مقابل وحشی‌گری‌های صدام و حامیانش بود و این دفاع، دفاعی بود که در آن حماسه، ایثار و گذشت وجود داشت در این دفاع مقدس کوچک و بزرگ، جان خود را تقدیم کردند. البته استراتژی دفاع، تنها استراتژی ما نبود؛ چراکه باید دست متجاوز را کوتاه می‌کردیم تا مجددا فکر تجاوز به سرش نزند؛ بنابراین شروع کردیم به تهاجم و آزاد کردن مناطق اشغال‌شده و بازپس‌گیری آنها.
ادامه دارد...
113
