گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ حامد افروغ؛ دفاع مقدس هر چند با تلخیهای بسیاری همراه بوده است، اما هر چه از آن میگذرد، بیشتر از قبل جلوهگری کرده و زوایای پنهان خود را به رخ مخاطبش میکشد. زوایایی که خود چونان محکی برای تشخیص روسیاهی یا رو سفیدی نسلهای حاضر بکار میآید. نسلهایی که اگر به این شاخه از حبلالله چنگ بزنند اهل نجات بوده و اگر اعراض کنند، عاقبت خوشی در انتظارشان نخواهد بود.
امروز که به وقایع تفرقهافکنانه و استکبار شادکن عدهای معدود (هزاران نفر در برابر میلیونها نفر) در عراق نگاه میکنیم، ناخودآگاه یاد حدیث شریف «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» میافتیم. دفاع مقدس ثابت کرد که 1400 سال پس از قیام عاشورا هم همچنان این حدیث شریف مصداق دارد و همچنان حسینیها و یزیدیها در قتال با یکدیگرند. اگر چه پس از اضمحلال حکومت اموی صدام، خانه عنکبوت یزیدیان زمان ویران شد، اما هر از گاهی چونان دملی بر چهره جوامع اسلامی میرویند تا یادآوری کنند که هنوز در دفاع مقدس به سر میبریم. دفاعی که سرچشمه گرفته از قیام عاشوراست.
دفاع مقدس در زمانه خود محک دقیق اما سطحی از یک جهاد بود، جهادی که از زمان آدم و حوا با شیاطین شروع شد و تا به امروز در اشکال مختلف ادامه پیدا کرده و ادامه خواهد داشت. دفاع مقدس با همه جوانبش مصداق عینی جهاد کبیر بود و کشتگانش را شهید مینامند و بر آنها مویه می کنند؛ اما دفاع مقدس امروز، تهاجم فرهنگی است که بر کشتگانش لعن میفرستند و زبان به ناسزا میگشایند.
وقایع امروز عراق مانند وقایع دیروز ایران (فتنههای 78 و 88) نشان داد که اگر در بحبوحه تهاجم فرهنگی که همان جهاد اکبر است و دفاع در آن از سطح به عمق دلها تغییر موقعیت داده، اگر حواسمان به دلهایمان نباشد و عنان فکر و دل را به دست دشمن دهیم، آن وقت به جای وحدتآفرینی، عامل تفرقه خواهیم شد، به جای ایثارگری، با خودخواهی به مصاف برادران خواهیم رفت، به جای گوش به فرمان بودن به امام جامعه، بر او خواهیم شورید و اینجاست که نه شهید بلکه جزوی از تلفات این تهاجم خواهیم بود و قافیه را باختهایم.
دفاع مقدس اگر چه میان دو همسایه دیرین رخ داد اما ذات آن همچون سایر حرکت های حقطلبانه میتواند الهامبخش بصیرت و دوراندیشی برای اهل حق باشد تا با وادادگی فکری و انحرافات ایمانی، به بهانههای ظاهرالصلاحانه راه را برای ورود دشمن به دل و جان خود باز نکنند که نتیجهاش تفرقه باشد.
این دست وقایعی که در ایران و عراق و سایر بلاد مسلمین رخ میدهد، زمان مناسبی برای این حدیث نفس با خود است که ما کجای این معرکه ایستادهایم، آیا چون شهدای دفاع مقدس با مُهر شهادت تاییدی بر مسیر و عاقبت خود میزنیم یا همراه تلفات تهاجم فرهنگی استکبار، طوق لعنت را بر گردن میآویزیم؟
انتهای پیام/ 112