حسين زمان شدن جز با ساييدن تن در زير تانک‌ها امكان‌پذير نيست
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بوشهر، 14 خرداد سال 1342 در روستای نوکار از توابع شهرستان دشتی بزرک نوزادی به نام «نادر مهدوی» چشم به جهان گشود که سالیان بعد هیمنه آمریکا در خلیج فارس را درهم‌شکست.
نادر در بحبوحه جوانی زمانی که 17 ساله بود راهی جبهه‌های نبرد شد و پس از گذراندن دوره‌های آموزشی سخت و طاقت‌فرسا لباس سبز مقدس پاسداری را بر تن کرد تا راه سرخ حسینی را با عزم آهنین بپیماید و یزیدیان زمان را در گودال قتلگاه خلیج فارس به مسلخ ببرد.
16 مهر سال 1366 دریادلان نیروی دریایی سپاه به فرماندهی «نادر مهدوی» در امواج نیلگون خلیج همیشه فارس در حوالی جزیره فارسی به طور مستقیم با نیرو‌های نظامی آمریکایی که به آب های سرزمینی ایران اسلامی تجاوز کرده بودند حماسه‌ای جاوید خلق کردند که در تاریخ ثبت شد و حماسه نادر برای همیشه در اذهان جنایتکاران خونخوار به مُهری یادگار سندی بر بطلان آمریکا خشک شد.
برادران عزيز و خواهران محترم امروز اسلام با خون انسان‌های پاكدل و معصوم، همچون حسين بن علی (ع) و قاسم بن الحسن (ع) و با زحمات شبانه‌روزی رسول اكرم (ص) باقيمانده است. بهای اين مكتب، تحمل اسارت موسی بن جعفر (ع) سمبل مقاومت و ايثار، جگر پاشيده شده‌ی امام رضا (ع) و ديگر شهدای اسلام بوده است. گذشتگان، با جان و همه وجود، از اين مكتب دفاع كردند و به ما سپردند، اما امروز، دشمنان قسم‌خورده‌ی ما، فرزندان معاويه بن ابی‌سفيان و عمروعاص‌ها، به طور مصمم، عزم نابودی قرآن كريم دارند و راه يزيدبن معاويه را دنبال می‌كنند.
خداوند گاهی با غضب و گاهی با رحمت خود، ما را امتحان می‌نمايد. امروز، وسيله امتحان ما جنگ و بسيج است. بر هر فرد مسلمان كه سحرگاه بر می‌خيزد و ندای «لااله الا الله» را سر می‌دهد و خواب گران را فدای شرافت و انسانيت می‌كند، واجب است كه در اين امتحان، شركت كرده، يا با شهادت و يا با مدفون نمودن دشمن، پیروزمندانه به درآيد.
در دريای مرگ شنا كنيد تا به ساحل پيروزی برسيد. ای به ظاهر زندگان! آگاه باشيد كه قافله‌ی مرگ، همچنان به مقصد نيستی در حركت است؛ شما نيز امور دنيوی را كنار گذاشته و بدان ملحق شويد. سعی كنيد اين مرگ را با چشمان باز و جسورانه انتخاب کنند. قبل از آنكه در چنگال مخوفش گرفتار شويد، دل از دنيا بركنيد و پا در عرصه‌ی ميدان بگذاريد و عليه دشمنان اسلام برزميد كه در اين نبرد، چه كشته شويد و چه بكشيد، پيروزيد.
اكنون من به پيروی از امام‌حسين (ع) پای در چكمه كرده به جبهه می‌روم. به جبهه رفتن يعنی به معشوق خود پيوستن. اميدوارم چه با قليل‌خدمتی كه بدان قادرم، و چه ان‌شاءالله با شهادتم، به وظيفه الهی خود كه پروردگار عالم برايم منظور داشته عمل نمايم. عزيزانم! حسين زمان شدن، سخت است. حسين زمان شدن يا يزيديان زمان را نابود كردن، جز با ساييدن تن در زير تانک‌ها و تكه‌تكه شدن در زير خمپاره‌ی دشمن، امكان‌پذير نيست. امت قهرمان! همچون گذشته، جز برای خدا كار نكنيد؛ هدفتان فقط «الله»، كتابتان قرآن و رهبرتان خمینی باشد.
پدر! مادر! برادر! همسر! و خواهرانم! اگر من شهيد شدم، بدانيد كه كمال سعادت را يافته‌ام.
