گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس - میثم بشیرنژاد؛ مناسبتی با عنوان هفته کودک و روز کودک سال‌هاست که در نیمه مهرماه بدون برنامه‌ای هدفمند برای این قشر پشت سر می‌گذاریم، هرچند جسته و گریخته برنامه‌های مختلفی به این مناسبت از سوی برخی از نهاد‌های فرهنگی و سازمان‌های مردم‌نهاد برگزار می‌شود، اما به گفته کارشناسان حوزه کودک و نوجوان هیچ وقت حق مطلب در این خصوص ادا نشده است. وقتی به گفته و ادعای مسئولان و متولیان امر از کودکان و نوجوانان به عنوان آینده‌سازان مملکت یاد می‌شوند، ولی در این رابطه کمترین قدم‌ها برای آنها برداشته نمی‌شود، این تناقضات در آینده‌ای نه چندان دور می‌تواند تبعات سنگینی به همراه داشته باشد.
با توجه به این که هفته کودک و نوجوان مصادف با آغازین روز‌های بازگشایی مدارس است. لازم است مدارس با کمک آموزش و پرورش در این راستا برنامه‌های مختلف و متنوعی را برای بچه‌ها با توجه به علایق و سلیقه بچه‌ها برگزار کنند؛ که بدون شک برگزاری برنامه‌های شاد و متنوع در قالب فیلم ، تئاتر، انیمیشن و... به رشد فکری و روحی بچه‌ها کمک خواهد کرد.
امروز در حوزه‌های فرهنگی گام‌هایی برای کودکان برداشته شده، اما پُررنگ نیست. در این سال‌ها کتاب‌های خوبی برای گروه‌های سنی از سوی انتشارات مختلف دیدیم، ولی هنوز با ایده آل‌ها فاصله داریم.
در حوزه سینمای کودک هم، هر از گاهی فیلم‌هایی تولید می‌شود که نسبت به جامعه آماری کودکان بسیار کم و ناچیز است و گاهی کار‌های بی‌کیفیتی ساخته می‌شود که نشان می‌دهد که تهیه‌کننده و کارگردان بیشتر از دوست داشتن کودکان و توجه به دغدغه آنها، گیشه و فروش برای آنها در اولویت قرار دارد.
در سال‌های اخیر در حوزه انیمیشن و کارتون هم با کمک جوانان خلاق این مرز و بوم کار‌هایی تولید شده که قابل تامل است، ولی باید بیشتر و بهتر و با برنامه‌تر در این بخش سرمایه گذاری کرد.
با توجه به زندگی امروزی و گرفتاری‌های ریز و درشتی که خانواده‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، خانواده‌ها نیم نگاهی همیشه به برخی دستگاه‌ها از جمله آموزش و پرورش و متولیان فرهنگی و گاه به رسانه و مخصوصا تلویزیون دارند که بخشی از بار تربیتی فرزند یا فرزندانشان را به دوش بگیرند، اما در خوش بینانه حالت ممکن هم انتظاری که باید برآورده شود، اتفاق نمی افتد.
«ژان بودریار» فیلسوف و جامعه شناس مطرح فرانسوی معتقد است که امروزه در عصر اطلاعات، تحریف جای واقعیت را گرفته است و بسیاری از ناهنجاری‌ها، بی ایمانی‌ها و کج‌روی‌ها از نبود اطلاع رسانی نیست بلکه از انباشت اطلاع رسانی است.
همچنین «نیل پستمن» استاد برجسته ارتباط جمعی می‌گوید: «خانواده‌ها با هر دیدگاه و تفکری مایل هستند فرزندانش را طوری تربیت کند که خودشان می‌خواهند در حالیکه امروزه ماهواره و تلویزیون جایگزین والدین شده است و ابتکار عمل را در پرورش فرزندان ما در دست گرقته است. آنگونه که اقتصاد می‌خواهند و بازار و سرمایه می‌خواهند فرزندان تربیت می‌شوند.» این گفته اندیشمند ارتباطات در چند دهه پیش بوده است، در حالیکه سیطره تکنولوژی و متعاقب آن فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی شرایط امروز را متفاوت‌تر از قبل کرده و خانواده‌ها با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستند. «هربرت شیلر» جامعه‌شناس و اقتصاددان معروف می‌گوید: «امپریالیسم فرهنگی نوعی نفوذ اجتماعی است که از طریق آن کشور‌های سلطه‌جو، ارزش‌ها، معلومات و هنجار‌های رفتاری را به کشور‌های دیگر تحمیل می‌کنند.»
مسئولان و کارشناسان حوزه فرهنگی باید در نظر داشته باشند که اگر تولید محصولات مناسب فرهنگی با تکیه برآموزه‌های دینی و اخلاقی و همینطور تکیه بر فرهنگ اصیل ایرانی برای نوگلان و فرزندان این مرز و بوم مدنظر نباشد. باید منتظر باشیم که دیگران این کار را انجام بدهند. بدون شک در جنگ نرم و نابرابر امروز دشمن هم از هیچ تلاشی در این خصوص فروگذار نخواهد شد.
آمار‌ها نشان می‌دهد در آمریکا از هر ۱۰ کاراکتر کارتونی تولید شده، هر ۱۰ تای آن امریکایی هستند. در اروپا از هر ۱۰ شخصیت کارتونی ۸ تا امریکایی و ۲ تا ژاپنی هستند و در چین از هر ۱۰ شخصیت کارتونی ۲ تا ژاپنی و ۸ تا امریکایی و در ژاپن از هر ۱۰ فیلم کارتونی هر ۱۰ تا کاراکتر آن ژاپنی هستند که این موضوع خود جای تامل دارد.
انتظار می‌رود با توجه به دارا بودن و پتانسیل موجود کشورمان از نیروهای جوان، نخبه، متخصصص و متعهد در تولید محتوای موضوعات مختلف فرهنگی، با برنامه‌ای هوشمند و هدفمند نقش کودکان را در تولیدات فرهنگی پُررنگ کنیم و به جد به آنها بها دهیم. شاید بتوان در حد وسع، نیاز مخاطبان کودک و نوجوان را که در آینده‌ای نه چندان دور زمام کشور را عهده‌دار می‌شوند، برآورده کرد. بدون تردید، محقق کردن این امر با اهتمام تمامی دوراندیشان و دلسوزان فرهنگ دور از ذهن نخواهد بود.
انتهای پیام/102
